INTRODUCTION: To evaluate magnetic resonance (MRI) and diffusion weighted imaging (DWI) characteristics of head and neck paragangliomas and to compare the apparent diffusion coefficient values (ADCV) of the paragangliomas.
METHODS: The study was approved by the local ethics committee. We retrospectively reviewed the medical and imaging records of 39 consecutive patients (male/female=7/32; mean age=52.9±13.8 years, range 19–79 years) with paragangliomas between January 2011 and January 2017. All MRI were evaluated for tumor location, size, signal intensity and homogeneity, the presence of salt and pepper (S&P) appearance, contrast enhancement degree, and the ADCV. The paragangliomas were grouped as neck (carotid body tumor [n=12] and glomus vagale [n=1]) and head (glomus jugulare [n=13], tympanicum [n=2],and jugulotympanicum [n=11]) lesions and MRI features were also compared between these groups. Inter-observer agreements for ADCVs were estimated by using the intraclass correlation coefficient.
RESULTS: The paragangliomas showing S&P appearance had larger diameters than those did not (p<0.001). The paragangliomas located in the head had larger diameters and lower T2 signal intensity than those located in the neck (p≤0.023). DWI signal intensity of tumors located in the neck were lower than those located in the head (p=0.033). The mean ADCV of all paragangliomas was 0.89±0.50×10−3 mm2/s, with no significant differences identified among the paragangliomas (p=0.127). Inter-observer reliability was found to be substantial to excellent (intraclass correlation coefficient range, 0.78–0.89).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The localization and sizes of paragangliomas affect the presence of S&P apperance, DWI and T2 signal intensity. The addition of ADCV of paragangliomas to conventional MRI findings may increase the accuracy of imaging in distinguishing other head and neck lesions.
GİRİŞ ve AMAÇ: Baş ve boyun bölgesinde yerleşimli paragangliomlarının manyetik rezonans, difüzyon ağırlıklı görüntüleme bulgularını değerlendirmek ve görünür difüzyon katsayısı değerlerini karşılaştırmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamız hastane etik kurul onayı alınarak yapıldı. Ocak 2011 ile Ocak 2017 tarihleri arasında ardışık 39 hastanın (erkek/bayan=7/32; ortalama yaş±standar sapma=52,9±13,8 yıl, 19–79 yıl) klinik ve görüntüleme bulguları retrospektif değerlendirildi. Manyetik rezonans görüntüleri, tümörün lokalizasyonu, büyüklüğü, sinyal intensitesi ve homojenitesi, tuz-biber görünümünün varlığı, kontrastlanma derecesi, görünür difüzyon katsayısı değerleri bakımından değerlendirildi. Paragangliomlar, baş (glomus jugulare [13 hasta], timpanikum [2 hasta], jugulotimpanikum [11 hasta]) ve boyun (karotid cisim tümörleri [12 hasta], glomus vagale [1 hasta]) lezyonları olarak gruplandırıldı. Paragangliomların manyetik rezonans-difüzyon ağırlıklı görüntüleme bulguları gruplar arasında karşılaştırıldı. Görünür difüzyon katsayısı değerleri bakımından gözlemciler arası uyum, sınıf içi korelasyon katsayısı kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: Tuz-biber görünümünün izlendiği paragangliomların boyutları, bu görünümün izlenmediği paragangliomlardan daha büyüktü (p<0,001). Baş bölgesinde yerleşimli olan paragangliomların boyutları, boyun bölgesinde yerleşimli olanlara göre daha büyük, T2 sinyalleri daha düşük, difüzyon ağırlıklı görüntülemedeki sinyalleri ise daha yüksekti (p≤0,033). Paragangliomların ortalama görünür difüzyon katsayısı değeri (0,89±0,50×10−3 mm2/s), yerleşim yerlerine göre paragangliomlar arasında anlamlı farklılık göstermiyordu (p=0,127). Gözlemciler arası uyum iyi-mükemmeldi (sınıf içi korelasyon katsayısı 0,78–0,89).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Paragangliomların lokalizasyonları, boyutları, T2 ve difüzyon ağırlıklı görüntülerdeki sinyallerini, tuz-biber görünümü göstermelerini etkilemektedir. Konvansiyonel manyetik rezonans görüntüleme bulguları yanında görünür difüzyon katsayısı değerleri, paragangliomların diğer baş-boyun lezyonlarından ayırt edilmesinde yardımcı olabilir.