Özet

AMAÇ

Birçok araştırma obezitesi olan çocuk ve ergenlerde psikopatolojinin daha sık ortaya çıktığını ortaya koymasına rağmen, psikopatolojinin doğası ve boyutu ile ilgili anlaşmazlıklar sürmektedir. Bu araştırma 9 ve 18 yaş arası obezitesi olan çocuk ve ergenlerde kendilik algısı ve psikiyatrik belirtileri araştırmayı amaçlamaktadır.

YÖNTEMLER

Çalışmanın örneklemini, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Endokrinoloji Bölümü polikliniğine başvuran 47 obezitesi olan çocuk ve ergen oluşturdu. Psikiyatrik değerlendirme; yarı-yapılandırılmış psikiyatrik görüşme, Piers–Harris Çocuklarda Öz–Kavramı Ölçeği, Çocuklar İçin Kovacs Depresyon Ölçeği, Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği ve Çok Yönlü Beden-Self İlişkisi Ölçeği ile yapıldı.

BULGULAR

Çalışmaya 47 hasta (26 kız, 21 erkek) alındı. Ortalama yaş 13,1±2,63 tü (9-18). Durumluk anksiyete ortalama puanları daha obez olan grupta yüksekti (BKI>30; p<0,05), ancak cinsiyete ya da çocuk-ergen olmaya göre değişmedi (p>0,05). Sürekli anksiyete ve depresyon ortalama puanları ise obezite derecesi, cinsiyet ya da çocuk-ergen farkı gözetmedi (p>0,05). Patolojik düzeydeki depresyon, durumluk ve sürekli kaygı oranları obezite derecesi arttıkça, cinsiyete ve çocuk-ergen olmaya göre değişmedi (p>0,05). Kendilik algısı sonuçları daha obez (BKI>30; p<0,05) olanların ve ergenlerin (p<0,01) kendilerini ‘daha popüler’ gördüklerini gösterdi, kızlar akademik alanda daha pozitif bir kendilik algısına sahipti (p<0,01). Beden-self ilişkisi obezite derecesinin artmasıyla değişmedi (p>0,05), ancak kızlar (p<0,01) ve ergenler (p<0,05) görünüşleriyle daha fazla ilgiliydi, ek olarak kızlar (p<0,05) sağlık durumlarıyla daha fazla ilgiliydi.

SONUÇ

Sonuçlar obezite ile psikopatoloji (depresyon, davranış problemleri, düşük öz-saygı) arasında yüksek ilişki gösteren önceki araştırmalarla uyumlu değildi.