Özet

GİRİŞ ve AMAÇ

PT1cN0M0 meme kanserili hastaların bazı alt grupları, yüksek bir relaps potansiyeli taşır ve bu nedenle adjuvan kemoterapi verilmesini gerektirebilir. Biz bu çalışmada, pT1cN0Mo meme kanserli hastalarda adjuvan kemoterapinin etkinliğini ve prognostik önemi olabilecek faktörleri tanımlamayı amaçladık.

YÖNTEM ve GEREÇLER

Çalışmamıza iki merkezden 1990-2013 tarihleri arasında opere edilmiş pT1cN0M0 meme kanserli kadın hastalar alındı. Adjuvan kemoterapi kısmen standardize edildi. ( doksorubisin ve siklofosfamid kombinasyonuna ilabe taksan eklendi yada eklenmedi veya 5-florourasil, doksorubisin, siklofosfamid kombinasyonu uygulandı). Datanın analizinde Chi-Square ve Mann-Whitney U Testleri kullanıldı. İstatiksel anlamlılık p<0.05 olarak kabul edildi.

BULGULAR

Sadece T1cNoMo meme kanseri olan iki yüz on sekiz bayan hasta bu çalışma için alım kriterlerini karşıladı. Çalışmamızda düşük olay oranı olmasına rağmen tek değişkenli analizde adjuvan kemoterapinin etkili olduğu 2 grup belirledik. Bu gruplar Her2 negatif(p: 0.045) ve Grade 2(p: 0.033) gruplarıydı. Çok değişkenli analizde,Her2 durumu ve progesteron durumu bağımsız prognoz faktörlör olarak saptandı.

TARTIŞMA ve SONUÇ

Bulgularımız, PR ve HER-2 durumlarının prognostik öneme sahip olduğunu ve adjuvan kemoterapinin bazı T1c tümör alt gruplarında hastalıksız sağkalım avantajı sağlayabileceğini göstermiştir. Tedaviyi daha iyi bireyselleştirmek ve sistemik tedaviyi sınırlamak için daha fazla yeni prognostik ve prediktif testlere ihtiyaç vardır.