Comparison of Hamstring Tendon Autograft and Tibialis Anterior Allograft Methods in Anterior Cruciate Ligament Reconstruction Surgery: A Retrospective Study

INTRODUCTION: The aim of this study was to compare the effectiveness of tibialis anterior allografting and hamstring tendon autografting reconstruction surgery after anterior cruciate ligament (ACL) injury in adult patients.
METHODS: This study was designed as a cross-sectional and retrospective study. Preoperative and postoperative functional parameters of patients who underwent ACL reconstruction surgery with hamstring autograft and tibialis anterior allograft methods due to ACL rupture were compared. Cross-pin and screw-staple were used for femur and tibia fixations, respectively. Lysholm knee scoring scale (LKSS) and Tegner activity level scale (TALS) were used for the outcome measures.
RESULTS: A total of 121 patients (100 males, 21 females) with a mean age of 32.74±7.82 years (ranging from 19 to 52 years) were included. Pain and giving way phenomenon were the most common symptoms. There was a significant difference between the preoperative (32.7 ± 7.8) and postoperative (64.08 ± 7.8) LKSS values of all patients (p <0.001). A significant difference was found between the preoperative (2.37±1.2) and postoperative (5.52±1.4) TALSvaluesof all patients (p<0.001). Compared with preoperative and postoperative LKSS and TALS scores, the increase in the allograft group was more prominent (LKSS: 30.27±4.8 vs. 24.43±2.8, TALS: 3.32±1.1 vs. 2.84±0.8). Complications were observed in 5 patients (4.1%), and all of them were successfully treated.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In the light of our study, both hamstring autograft method and allograft method seem to be effective in improving LKSS and TALS inpatients who underwent ACL reconstruction surgery. However, the improvement in the allograft group is more prominent than that of in the autograft group.

Ön Çapraz Bað Rekonstrüktif Cerrahisinde Hamstring Tendonu Otogrefti ve Tibialis Anterior Allogrefti Yöntemlerinin Karþýlaþtýrýlmasý: Retrospektif Bir Çalýþma

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada eriþkin hastalarda ön çapraz bað (ÖÇB) yaralanmasý sonrasý rekonstrüksiyon cerrahisinde tibialis anterior allogreft ve hamstring tendon otogreft etkinliðinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma kesitsel ve retrospektif olarak yürütüldü. ÖÇB yýrtýðý nedeniyle hamstring otogrefti veya tibialis anterior allogrefti yöntemleri ile rekonstrüksiyon yapýlan hastalarýn cerrahi öncesi ve cerrahi sonrasý 6. ay fonksiyonel parametreleri karþýlaþtýrýldý. Femoral fiksasyon ve tibia fiksasyonu için sýrasýyla cross-pin ve biyo bozunur vida-staple kullanýldý. Deðerlendirmede Lysholm diz skorlama ölçeði (LDSÖ) ve Tegner aktivite düzeyi ölçeði (TADÖ) kullanýldý.
BULGULAR: Çalýþmamýza yaþlarý ortalama 32.74±7.82 yýl olan (19 ile 52 arasýnda deðiþen) toplam 121 hasta (100 erkek, 21 kadýn) dahil edildi. Aðrý ve dizde boþalma hissi en sýk görülen semptomlardý. Tüm hastalarýn cerrrahi öncesi (32.7±7.8) ve postoperatif 6.ayda (64.08±7.8) LDSÖ deðerlerini karþýlaþtýrdýðýmýzda anlamlý bir fark saptandý (p<0.001). Tüm hastalarýn cerrrahi öncesi (2.37±1.2) ve sonrasý (5.52±1.4) TADÖ skorlarý karþýlaþtýrdýðýmýzda anlamlý bir fark saptandý (p<0.001). Allogreft ve otogreft yapýlan hastalarýn cerrahi öncesi ve sonrasý LDSÖ ve TADÖ deðerleri karþýlaþtýrýldýðýnda, her iki grupta da cerrahi tedavi öncesine göre anlamlý artýþ saptanýrken, artýþ miktarlarý gruplar arasý karþýlaþtýrýldýðýnda allogreft grubunda artýþ daha belirgindi (LDSÖ 30.27±4.8 vs 24.43±2.8; TADÖ 3.32±1.1 vs 2.84±0.8). Toplam 5 hastada komplikasyon görülmüþ olup komplikasyon görülme oraný %4.1 olarak saptandý ve hepsi baþarýlý bir þekilde tedavi edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: ÖÇB rekonstrüksiyonunda hem hamstring otogreft uygulamasý hem de allogreft uygulamasý ÖÇB rekonstüksiyon cerrahisi geçiren hastalarda LDSÖ ve TADÖ skorlarýnýn iyileþmesinde etkili bir yöntemdir. Ayrýca, allogreft grubundaki iyileþme otogreft grubundaki iyileþmeye göre daha belirgindir.