XQuick Search
Evaluation of Patients with Essential Thrombosıtosis in Terms of Treatment Approaches and Clinical Properties
Cenk Sunu1, Gülten Korkmaz Akat2, Yasin Kalpakçı1, Ahmet Kürşad Güneş2, Simten Dağdaş2, Funda Ceran2, Gülsüm Özet21Department of Hematology, Sakarya University Training And Reaserch Hospital, Sakarya, Turkey2Department of Hematology, Ankara City Hospital, Ankara, Turkey
INTRODUCTION: Thrombocytosis,leukocytosis,and a small risk of disease progression into acute myeloid leukemia or myelofibrosis may be observed in essential thrombocythemia(ET).Aim of the study was to investigate sociodemographic and clinicopathologic characteristics of ET in Turkish sample.
METHODS: In this study,200 patients who were followed up with the diagnosis of ET between 2000-2013 were included.
RESULTS: 121 (60.5%) of the patients were female,and 79 (39.5%) were male.The average age (±SD) was 54.93 (±14.21) years.The WBC (p<0.001),Hb (p<0.001) and platelet (p<0.001) values measured before the treatment were statistically significantly higher than the WBC,Hb and platelet values measured after the treatment.Hydroxyurea to 76 (38%),hydroxyurea+acetylsalicylic acid to 92 (46%),hydroxyurea+anagrelide to 1 (0.5%),acetylsalicylic acid to 15 (7.5%),3 (1.5%) interferon,1 (0.5%) interferon+acetylsalicylic acid,2 (1%) interferon+hydroxyurea,and 1 (0.5%) hydroxyurea+warfarin sodium treatment was started.Additional treatment was started in 92 (46%) of the cases,and was not started in 108 (54%).In total,54% of cases were treated with acetylsalicylic acid.There were 7 (3.5%) cases who had thrombopheresis,and 193 (96.5%) cases did not.Treatment of 67 of the cases (33.5%) due to insufficient treatment,and 25 of them (12.5%) due to side effects was changed.There were 7 (3.5%) cases with myelofibrosis/acute leukemia transformation,and 193 (96.5%) cases without.Only 4 (2%) of the cases had a history of seconder malignancy.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was similar in terms of age and gender with previous studies.It was observed that the WBC values of the cases decreased significantly after the treatment.In previous studies,the decrease in Hb value achieved with treatment was similar in our study.It was determined that there was a significant decrease in platelet levels of ET cases with treatment.Cytoreductive treatment was preferred in high-risk cases and antiplatelet treatment was preferred in the low-risk group.Hydroxyurea treatment was discontinued or anegrelid treatment was initiated in those who did not respond with hydroxyurea treatment and/or were unable to tolerate this treatment or observed undesirable events.
Esansiyel Trombositozlu Hastaların Tedavi Yaklaşımları ve Klinik Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi
Cenk Sunu1, Gülten Korkmaz Akat2, Yasin Kalpakçı1, Ahmet Kürşad Güneş2, Simten Dağdaş2, Funda Ceran2, Gülsüm Özet21Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji Kliniği, Sakarya2Ankara Şehir Hastanesi, Hematoloji Kliniği, Ankara
GİRİŞ ve AMAÇ: Esansiyel trombositemide (ET), trombositoz, lökositoz ve düşük riskli olmak üzere akut miyeloid lösemi veya miyelofibrozis gözlenebilir. Bu çalışmanın amacı; Türkiye’deki ET hastalarının yaş ve cinsiyet gibi sosyodemografik özellikleri, verilen tedavi, ikincil malignite öyküsü, miyelofibroz/akut lösemi dönüşümü gibi klinik/patolojik özelliklerini yansıtmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada, 2000-2013 yılları arasında ET tanısıyla izlenen 200 hasta dahil edilmiştir.
BULGULAR: Hastaların 121'i (% 60.5) kadın ve 79'u (% 39.5) erkekti. Örneklemimizin yaş ortalaması (±SS) 54.93 (±14.21) yıldı. Olguların tedavi öncesi ölçülen WBC (p<0.001), Hb (p<0.001) ve trombosit (p<0.001) değerleri, tedavi sonrası ölçülen WBC, Hb ve trombosit değerlerinden istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti. Olgulardan 76’sına (% 38) hidroksiüre, 92’sine (% 46) hidroksiüre+asetilsalisilik asit, 9’na (% 4.5) anagrelid, 1’ine (% 0.5) hidroksiüre+anagrelid, 15’ine (% 7.5) asetilsalisilik asit, 3’üne (% 1.5) interferon, 1’ine (% 0.5) interferon+asetilsalisilik asit, 2’sine (% 1) interferon+hidroksiüre ve 1’ine (% 0.5) hidroksiüre+warfarin sodyum tedavisi başlandı. Olgulardan 92’sine (% 46) ek tedavi başlandı, 108’ine (% 54) ek tedavi başlanmadı. Toplamda, olguların % 54'üne asetilsalisilik asit tedavisi verilmiştir. Tromboferez uygulanan 7 (% 3.5) olgu, uygulanmayan 193 (% 96.5) olgu vardı. Olgulardan 67’sinin (% 33.5) tedavi yetersizliği nedeni ile ve 25’nin (% 12.5) yan etki nedeni ile tedavisi değiştirildi. Miyelofibroz/akut lösemi dönüşümü olan 7 (% 3.5) olgu, olmayan 193 (% 96.5) olgu vardı. Olguların sadece 4’ünde (% 2) ikincil malignite öyküsü saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Örneklemimizin yaş, cinsiyet açısından önceki çalışmalarla benzer olduğunu gösterdi. Olguların WBC değerlerinin tedavi sonrasında belirgin biçimde azaldığı gözlendi. Önceki çalışmalarda Hb değerinde tedaviyle sağlanan azalma bizim çalışmamızda da benzer düzeyde gerçekleşmiştir. Ayrıca, tedaviyle ET olgularının trombosit düzeylerinde anlamlı azalma olduğu da saptandı. Yüksek riskli olgularda sitoredüktif tedavi ve düşük riskli grupta öncelikle antiplatelet tedavisi tercih edildi. Hidroksiüre tedavisi ile yanıt alınamayanlara ve/veya bu tedaviyi tolere edemeyen veya yan etki gözlenenlerde hidroksiüre tedavisi kesildi veya anegrelid tedavisi başlandı.
Corresponding Author: Cenk Sunu, Türkiye
Manuscript Language: Turkish