Assessment of Self Perception and Psychiatric Symptoms in Obese Children and Adolescents

OBJECTIVE: Although several studies have documented the existence of psychopathology in obese children and adolescents, disagreement remains regarding the extent and nature of this psychopathology. This study aimed to investigate self perception and psychiatric symptoms in obese children and adolescents aged between 9 and 18 years old.
METHODS: The study sample consisted of 47 patients admitted to the outpatient unit of Endocrinology, Department of Pediatrics at the Uludag University School of Medicine. Psychological assessment was performed using a semi-structured psychiatric interview, The Piers–Harris Children's Self–Concept Scale, Kovacs Depression Scale for Children, State-Trait Anxiety Scale, and Multi–Dimensional Body–Self Relations Questionaire.
RESULTS: Fortyseven patients (26 girls and 21 boys) were enrolled in the study. Mean age was 13,1±2,63 years (9-18). Mean results showed that state anxiety was higher in the more obese (BMI>30; p<0,05) but did not differ for gender or being a child or adolescent (p>0,05); and that trait anxiety and depression did not differ for degree of obesity, gender or being a child or adolescent (p>0,05). Ratio of pathologically high depression, state or trait anxiety did not differ for degree of obesity, gender or being a child or adolescent (p>0,05). Self-concept results showed that the more obese (BMI>30; p<0,05) and adolescents (p<0,01) regarded themselves as more popular, and that girls had a more positive self-concept in the scholastic field (p<0,01). Body-self relation did not differ by degree of obesity (p>0.05), whereas girls (p<0,01) and adolescents (p<0,05) were more preoccupied with appearance and in addition girls (p<0,05) were more preoccupied with health.
CONCLUSION: The results do not support previously published reports which show a higher ratio of psychopathology (depression, behavioral problems, low-esteem) among obese children and adolescents treatment-seeking.

Obezitesi Olan Çocuk ve Ergenlerde Kendilik Algýsý ve Psikiyatrik Belirtilerin Deðerlendirilmesi

AMAÇ: Birçok araþtýrma obezitesi olan çocuk ve ergenlerde psikopatolojinin daha sýk ortaya çýktýðýný ortaya koymasýna raðmen, psikopatolojinin doðasý ve boyutu ile ilgili anlaþmazlýklar sürmektedir. Bu araþtýrma 9 ve 18 yaþ arasý obezitesi olan çocuk ve ergenlerde kendilik algýsý ve psikiyatrik belirtileri araþtýrmayý amaçlamaktadýr.
YÖNTEMLER: Çalýþmanýn örneklemini, Uludað Üniversitesi Týp Fakültesi Pediatrik Endokrinoloji Bölümü polikliniðine baþvuran 47 obezitesi olan çocuk ve ergen oluþturdu. Psikiyatrik deðerlendirme; yarý-yapýlandýrýlmýþ psikiyatrik görüþme, Piers–Harris Çocuklarda Öz–Kavramý Ölçeði, Çocuklar Ýçin Kovacs Depresyon Ölçeði, Durumluk-Sürekli Kaygý Ölçeði ve Çok Yönlü Beden-Self Ýliþkisi Ölçeði ile yapýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya 47 hasta (26 kýz, 21 erkek) alýndý. Ortalama yaþ 13,1±2,63 tü (9-18). Durumluk anksiyete ortalama puanlarý daha obez olan grupta yüksekti (BKI>30; p<0,05), ancak cinsiyete ya da çocuk-ergen olmaya göre deðiþmedi (p>0,05). Sürekli anksiyete ve depresyon ortalama puanlarý ise obezite derecesi, cinsiyet ya da çocuk-ergen farký gözetmedi (p>0,05). Patolojik düzeydeki depresyon, durumluk ve sürekli kaygý oranlarý obezite derecesi arttýkça, cinsiyete ve çocuk-ergen olmaya göre deðiþmedi (p>0,05). Kendilik algýsý sonuçlarý daha obez (BKI>30; p<0,05) olanlarýn ve ergenlerin (p<0,01) kendilerini ‘daha popüler’ gördüklerini gösterdi, kýzlar akademik alanda daha pozitif bir kendilik algýsýna sahipti (p<0,01). Beden-self iliþkisi obezite derecesinin artmasýyla deðiþmedi (p>0,05), ancak kýzlar (p<0,01) ve ergenler (p<0,05) görünüþleriyle daha fazla ilgiliydi, ek olarak kýzlar (p<0,05) saðlýk durumlarýyla daha fazla ilgiliydi.
SONUÇ: Sonuçlar obezite ile psikopatoloji (depresyon, davranýþ problemleri, düþük öz-saygý) arasýnda yüksek iliþki gösteren önceki araþtýrmalarla uyumlu deðildi.