Ýnflamatuvar meme kanseri (ÝMK), meme kanserlerinin %1-6’sýný oluþturup, lokal ileri meme kanserine göre daha kötü prog-nozludur. ÝMK’li 41 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalýksýz saðkalým (DFS), gene! saðkalým (OS) ve prognostik faktörler univariyete analiziyle deðerlendirildi. Hastalarýn median yaþý 46 idi. Taný sonrasý 28 (%68) hasta öpere olabildi. Yirmi bir (%51) hastaya median iki kür neoadjuvan kemoterapi (KT) verilmiþti. Adjuvan KT olarak antrasiklinli ve taksanlý rejimler kullanýlmýþtý, %66 hasta adjuvan radyoterapi verilmiþti. Median 19 ay takip edilen hastalarýn üç yýllýk OS ve DFS oranlarý sýrasýyla %81 ve %49.8 idi. Median DFS 28.8 ayken, median OS zamanýna ulaþýlamadý. Univariyete analizinde, neoadjuvan KT OS’u, perinö-rat invazyon, c-erbB2 pozitifliði ise DFS’yi predikte eden faktörler olarak bulundu (p< 0.05). Multivariyete analizinde ise saðkalým predikte eden faktör saptanmadý (p> 0.05). Yeni geliþmelere raðmen, ÝMK günümüzde halen hýzlý progresyon ve uzak metastaz yapma riskine sahiptir. Daha fazla hasta sayýsý içeren çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

Inflammatory breast cancer (IBC) is the %1-6of breast cancer and had a worse prognosis than locally advanced breast cancer. Forty-one patients with IBC were analysed retrospectively. Disease free sun/ival (DFS), overall survival (OS), prognostic fac-tors were evaluated by univariety analysis. Median age of patients was 46. After the diagnosis, 28 patients underwent mastectomy. Median two cycles of neoadjuvant chemotherapy (CT) was given to 51% patients. Taxanes and antracyclines included regi-mens were given as adjuvant CT and also adjuvant radiotherapy was given 66% of patients. For the 19 months of follow-up time, three years OS and DFS rates were 81% and 49.8% respectively. Median DFS was 28.8 months, median OS was not reached. We found that neoadjuvant CT was related OS, perineural invasion, c-erbB2 expression was related with DFS by univariety analysis (p< 0.05). Hovevver, there was not any prognostic factor related survival by multivariety analysis. IBC stili has bad prognosis, larger studies with more patients are needed.

Postoperatif aðrý tedavisinde parasetamoi, tek baþýna veya opioidlerle kombine edilerek kullanýlmaktadýr. Bu çalýþmada, modifiye radikal mastektomi uygulanan hastalarda postoperatif analjezi amacýyla kullanýlan intravenöz (IV) parasetamolün morfin tüketimi üzerine etkisi araþtýrýldý. Genel anestezi ile modifiye radikal mastektomi uygulanacak ASA l-lll 60 hasta çalýþmaya alýndý. Premedikasyon yapýlmayan hastalar kapalý zarf çekme yöntemiyle randomize olarak iki gruba ayrýldý (Grup P; n= 30, Grup S; n= 30). Anestezi indüksiyonu 1-2 pg/kg fentanil, 0.15 mg/kg cisatrakuryum ve 2-2.5 mg/kg propofol, idame %1-2 sevofluran, %66 N20/02 ile saðlandý. Grup P'ye cerrahi bitiminden bir saat önce ve postoperatif 24 saat süreyle, altý saat arayla 1 g IV paraseta-mol 15 dakika in füzyon þeklinde uygulandý. Grup S'ye ayný zaman aralýklarýnda þalin in füzyonu yapýldý. Postoperatif her iki gruba da morfin ile hazýrlanmýþ hasta kontrollü analjezi cihazý baðlandý. Morfin dozlarý 5 mg yükleme dozu, beþ dakika kilit süresi ve 1 mg bolus olarak ayarlandý. Vizüel analog skala (VAS) >4 ise 5 mg IV morfin botus dozu yapýldý. VAS aðrý skorlarý, sedasyon, solunum sayýsý, kalp hýzý, kan basýncý, Sp02, total morfin tüketimi ve yan etkiler takip edildi. Demografik özellikler her iki grupta benzerdi. Grup P'de morfin tüketimi %40 daha az bulundu (p< 0.001). istenilen ve verilen bolus sayýsý Grup S'de anlamlý olarak daha fazlaydý (p< 0.001). VAS skorlarý parasetamoi uygulanan grupta daha düþüktü (p< 0.008). Bulantý, kusma, idrar retansiyonu ve kaþýntý gibi yan etkiler Grup S'de daha fazla görülmekle birlikte istatistiksel olarak anlamlý deðildi. Bu çalýþmada, postoperatif aðrý tedavisinde kullanýlan IV parasetamolün etkin bir analjezi saðlarken morfin tüketimi ve istatistiksel olarak anlamlý olmamakla beraber yan etki insidansýný azalttýðý gösterildi.

Paracetamol is combined with opioids or used alone for management of post-operative pain. Ýn this study, we investigated the effect of intravenous (IV) paracetamol on morphine consumption used for post-operative pain after modified radical mastectomy. SixtyASA l-lll patients scheduled for modified radical mastectomy under general anesthesia were randomly allocated into two groups by using closed envelope system (Group P; n= 30, Group S; n= 30). Anesthesia was induced with fentanil 1-2/vg/kg, cisatracurium 0.15 mg/kg and propofol 2-2.5 mg/kg, maintained with sevoflurane 1-2%, N20 66%/Oz. Group P received paracetamol 1 g, infused in 15 minutes one hour before the end of surgery and at six hours intervals in post-operative 24 hours. Þaline infusion was given to Group S at the same time. Ali patients were connected to a patient controlled analgesia device adjusted to deliver morphine 5 mg as loading, 1 mg bolus and five minutes lock-out time. A bolus of morphine 5 mg was administered if visu-al analog scale (VAS) s 4. l/AS scores, sedation, respiratory rate, heart rate, blood pressure, Sp02, morphine consumption and side effects were recorded. Demographic parameters were similar. Morphine consumption was less in Group P (p< 0.001). The demand and delivery doses of morphine was higher in Group S (p< 0.001). VAS scores were lower in paracetamol group (p< 0.008). Aithough the side effects such as nausea-vomiting, urinary retention and itching were more in Group S, it was not sta-tistically significant. Ýn this study, aithough statistically not significant, we have demonstrated that paracetamol used for post-operative pain can reduce morphine consumption and side effects while providing an effective analgesia.

Bu çalýþmada amaç uzun dönem damar yolu açýklýðýnýn saðlanmasý; beslenme veya kemoterapi gereken eriþkin onkoloji hastalarýnda göðüs duvarýna implante edilebilir port kateterin güvenlik, uygunluk, konfor ve komplikasyonlarýnýn deðerlendirilmesidir. 01 Kasým 2006-15 Þubat 2009 tarihleri arasýnda 132 hastaya subklavyen ven yoluyla port kateter yerleþtirildi. Bu 132 hastanýn, 61 (%46)’i erkek ve 71 (%>54)’i kadýndý. Ortalama yaþlarý 55.8 (18-86) idi. Kateterin ortalama kalýþ süresi 255 gün (301150 kateter günü) olarak belirlendi, iþleme iliþkin 21 (%15.5) komplikasyon oluþtu (beþ pnömotoraks, beþ yara yeri enfeksiyonu, dokuz arter ponksiyonu, bir kateter týkanmasý, bir kateterin koparak kýrýlmasý). Ýþleme baðlý erken komplikasyon oraný %10.3 ve geç komplikasyon oraný %5.1 olarak kaydedildi. Kateter iki hastada infeksiyon ve bir hastada koparak kýrýlma nedeniyle çýkartýldý. Kateter hastalarýn büyük çoðunluðunda (n =129, %97.8) fonksiyonel olarak çalýþmaktadýr. Subklavyen ven yolu ile tamamen implante edilebilir venöz port takýlmasý iþlemi kemoterapi ve beslenme için güvenli ve konforlu bir yoldur. Bununla birlikte, potansiyel ciddi komplikasyonlarý ve kozmetik sýkýntýlarý da beraberinde getirebilmektedir.

Evaluation of safety, comfortability and reliability of implantable venous port catheter insertion via the subclavian vein in oncology patients and complications of subcutaneous venous chest ports in adult patients. Port catheter was inserted in 132 patients via subclavian vein, from November 01, 2006 to February 15, 2009. Of the 132 patients, 61 (46%) were men and 71 (54%) were women. The mean age was 55.8 (range: 18-86). Mean duration of cathetere stay was 255 days (range: 30-1150 catheter days). in 21 (15.5%) procedures, the foitowing related complications occured (pneumothorax in five, infections in five, arteriai punctu-res in nine, obstruction in one, breakage of catheter in one). Procedure related early complication rate was 10.3%, and late complications occured at a rate of 5.1 %. Catheter removai was required in three patients due to two catheter infections and one spon-taneous breakage of the catheter. Ýn the vast majority 97.8% n =129) of the patients the device has stili been functioning nor-mally. The results indicate that the use of a totally implantable venous access system insertion via subclavian vein is a comfor-table and reliable method for chemotherapy administration and nutrition. Hovvever, Central venous catheters are associated with a number of potentially serious complications and can be cosmetically distressing.

Plevra sývýsýnýn eþlik ettiði akciðer kanseri tablosunda prognozun sýklýkla kötü olduðu bilinmektedir. Kliniðimizde 2003-2009 yýllarý arasýnda görülmüþ plevra sývýsýnýn eþlik ettiði 44 akciðer kanseri hastasýnýn kayýtlarý deðerlendirildi. Olgularýn 39 (%88.6)’u erkek, 5 (%11.4)'i kadýndý. Olgularýn yaþ ortalamasý 62.8 ± it.7 (36-93) idi. Küçük hücreli dýþý akciðer kanseri (KHDAK) tamlý olgu sayýsý 33 (%75.0) iken, küçük hücreli akciðer kanseri tamlý olanlarýn sayýsý 11 (%25.0) idi. KHDAK olgularýnýn çoðunluðunu (16 olgu) yassý hücreli akciðer Ca oluþtururken, kalanlarý (yedi olgu) adenokanser, büyük hücreli (iki olgu) ve tiplendirilememiþ (sekiz olgu) idi. Olgularýn çoðunlukla T4 (%43.2), N1 (%27.3), MO (%43.2) ve evre 4 (%36.4) daðýlýmýna uyduðu gözlendi. Olgularýn plevra sývýsý sýklýkla sað akciðerde (%43.2), minimal (%45.5), kitle ile ayný tarafta (%88.6), eksüda içeriðinde (%61.4), mikroskobik olarak direkt muayene ile deðerlendirilmemiþti (%61.4). Kemoterapi uygulanan ve sývýda regresyon gözlenen olgularýn oraný ilk kürde yüksek iken sonraki kürlerde azaldý (%39.1 -» %9.1). Plevra sývýsý stabil kalan olgularýn oraný ilk kürden itibaren artarak tüm kürlerde %50’nin üstünde seyretti (%56.6 -> %63.6). Plevra sývýsýnda progresyon gözlenen olgularýn oraný ilk kürden son kürlere giderek artýþ gösterdi (%4.3 -> %27.3). Sonuçta; akciðer kanserlerinde plevra sývýsýnýn daha sýklýkla ileri evrelerde izlenebildiði, olgularýn çoðunun minimal sývýlý olduðu ve kitle ile sývýnýn ayný tarafta yer aldýðý gözlendi, ilk kürde saðlanan sývýda regresyon yanýtýnýn diðer kürlerde azaldýðý ve sývýda progresyon oranýnýn ilerleyen kürlerde arttýðý gözlendi.

Ýt has been known that prognosis is poor in lung cancer vvith pleural effusion. The records of 44 lung cancer patients vvith pleural effusion admitted to our clinic betvveen 2003-2009 were evaluated. Thirty nine patients (88.6%) were male and five of them were (11.4%) femaie. Mean age of patients was 62.8 ± 11.7 (minimum 36-maximum 93) years. Thirty three patients (75.0%) were diagnosed as non small celi lung cancer (NSCLC) whereas remaining (25.0%) were presented as small celi lung cancer. Most of the cases (16/33) were diagnosed as sçuamous celi cancer in patients vvith NSCLC vvhereas the remaining were ade-nocarcinoma (seven cases), large celi cancer (two cases) and non-classified NSCLC (eight cases). The stages in most of the cases were presented as T4 (43.2%), N1 (27.3%), MO (43.2%) and stage (36.4%). Pleural effusion was in right side (43.2%) and minimal (45.5%) in size in the majority of cases. Most of the pleural effusions were in the same side vvith tumor (88.6%>), were exudative (61.4%>) and were not evaluated microscopically (61.4%). The ratio of the patients undement chemotherapy and presented vvith regression in pleural effusion was high after the first course then it decreased in the later courses (39.1 %> -»9.1 %>). The ratio of patients vvhose effusions remained stable after the first course increased in the later courses and remained above 50% (56.6%> -»63.6%>). The ratio of patients vvith Progressive pleural effusions increased in the later courses (4.3%> ->27.3%o). Ýn conclusion; pleural effusion might be mostly seen in the later stages of lung cancer. Most of the pleural effusions were minimal and located at the same side vvith tumor. The regression response that was achieved in the first course of chemotherapy decreased in the later courses. Progression in pleural effusions increased in the later courses.

Modifiye radikal mastektomi (MRM)'den sonra seroma oluþumunu azalttýðý düþünüldüðü için ameliyattan sonraki 7-10 gün arasý hastanýn ameliyat tarafýndaki kolu gövdesine bitiþik tutulur ve omuz eklem hareketlerine bu süre içinde müsaade edilmez. Bu çalýþmanýn amacý mastektomi sonrasý erken dönemde ameliyat tarafýndaki omuzun abdüksiyonda, kolun elevasyonda tutulmasýnýn erken mastektomi komplikasyonlarýna ve omuz aðrýsýna etkisini araþtýrmak ve geç dönemde omuz eklem hareket açýklýðýna katkýsýný sorgulamaktýr. Meme kanseri nedeniyle MRM yapýlan ve göðüs duvarýna radyoterapi uygulanan 50 ardýþýk hasta çalýþmaya dahil edildi. Birinci gruptaki hastalar omuz egzersizlerine baþlanana kadar omuzlarý abdüksiyon, kollarý elevasyonda olacak þekilde yatýrýldýlar. Ýkinci gruptaki hastalar ise egzersizlere kadar geçen dönemde omuzlarý addüksiyonda olacak þekilde kollarý gövdelerine yapýþýk þekilde tutuldular. Hastalarýn sübjektif aðrý þikayetleri, aðrýsýz olarak yapabildikleri omuz abdüksiyon seviyeleri ve ienfödem durumlarý tespit edildi. Her iki gruba 25’er hasta dahil edildi. Birinci grupta beþ hastada seroma saptandý ve beþ hastadan toplam 410 mL seroma drene edildi, ikinci grupta altý hastada toplam 490 mL seroma drene edildi. Sübjektif aðrý þikayetlerine göre, birinci gruptaki hastalarýn 12'sinde derece 1, ikinci gruptakilerin 15’inde ise derece 2 seviyesinde aðrý olduðu anlaþýldý. Altý ay sonunda birinci grupta hastalarýn ortalama 134 ± 15.8 derece omuz abdüksiyonunu aðrýsýz olarak yapabildikleri saptandý. Ýkinci grupta bu rakam 131 ± 16.1 derece olarak bulundu. Her iki grupta ikiþer hastada kolda Ýenfödem tespit edildi. MRM yapýlan hastalarda, ameliyat sonrasý omuzun addüksiyonda tutularak hareketsiz býrakýlmasýnýn erken dönem yara komplikasyonlarýný önlemedeki rolü tartýþmalýdýr. Omuzun açýk tutulmasýnýn geç dönem eklem hareket açýklýðýna katkýsýnýn araþtýrýlmasý için daha geniþ çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

Arm adduction and immobilisation of the shoulder in early days of modified radical mastectomy (MRM) is believed to prevent seroma formation. The aim of this study is to evaluate the effects of ipsilateral shoulder abduction and arm elevation on postoperative early complications of MRM, range of shoulder motion and pain during follow-up period. Fifty consecutive patients who had been operated vvith MRM and given radiotherapy to the chest wall have been evaluated. The patients in group 1 had infor-med to arm abduction and elevation while the others in group 2 wanted to have their arms adducted. Shoulder, arm and chest wall pain was evaluated vvith the Lent-Soma pain scale. Range of shoulder motion was evaluated vvith goniometer. The mean age of 25 patient in group 1 was 52.7 years, the days needed for ciosed suction drains was 6.3 vvith a total drainage of 860 mL. Five patients vvith seromas in this group needed aspirations vvith a drainage of 410 mL. These vaiues recorded for group 2 (n= 25) vvere 53.1 years, 6.7 days and 890 mL, respectively. Six patients in this group had seroma vvith a drainage of 490 mL. Tvvelve patients in group 1 reported grade 1 pain and 15 patients in group 2 reported grade 2 pain. Mean painless arm abduction rates vvere 134 ± 15.8 degree for group 1, and 131 ± 16.1 degree for group 2. The difference betvveen groups for range of shoulder motion was not significant (p= 0.421). Further research vvith more patients is needed for better evaluation of these parameters.

Karýn duvarý endometriyomalarý, baþta sezaryen olmak üzere histerotomi yapýlan jinekolojik giriþimlerden sonra insizyon veya skar dokusunda geliþebilen, endometriyum bez ve stromasýndan oluþan bir kitledir. Genellikle insizyon bölgesinde yerleþen bir kitleye neden olduklarý için sýklýkla insizyonel fýtýkla karýþýr ve hastalar genellikle genel cerrahlara baþvurur. Ameliyat öncesi taný konulmasý zordur. Nadir bir lezyon olan karýn duvarý endometriyomasýnýn taný ve tedavi planýný, güncel literatür ýþýðýnda tartýþmak üzere tedavi ettiðimiz bir olgumuzu sunmak istiyoruz. Dört yýl önce sezaryen ameliyatý geçiren 36 yaþýndaki kadýn hasta son bir yýldýr, karýn sol alt kadranda aðrý ve kitle yakýnmasý ile baþvurdu. Yüzeyel ultrasonografide 14 mm x 12 mm boyutlarýnda, içerisinde kalsifikasyonlar bulunan hipoekoik nodüler lezyon, bilgisayarlý tomografide yaklaþýk 1 cm çapýnda nodüler yumuþak doku izlendi. Kitleden yapýlan ince iðne aspirasyon biyopsisi ile taný konulamayan hasta eksizyon planlanarak ameliyata alýndý. Sol rektus abdominis kasý içinde, kasýn kýlýfýný da tutan yaklaþýk 2 cm çapýndaki kitle, etrafýndaki saðlam doku sýnýrlarýndan eksize edildi. Histopatolojik inceleme sonucu endometriyoma olarak rapor edildi. Sonuç olarak, karýn aðrýsý ile birlikte karýn duvarýnda kitle olan kadýn hastalarda, periyodik aðrý ve baþta sezaryen olmak üzere geçirilmiþ jinekolojik ameliyat öyküsü olmasý endometriyoma olasýlýðýný akla getirmelidir.

Abdominal wall endometriosis is a vvell-circumscribed mass composed of endometrial gland and stroma which may develop after a gynecologic surgery such as a cesarean section, at the scar of incisions. Since they usually appear as a mass at the inci-sion area which can be mistaken for incisional hernia, patients submit to general surgeons. Correct pre-operative diagnosis is difficult. Ýn the light of current literatüre, we would tike to discuss the diagnosis and treatment planning of abdominal wall endometriosis, which is a rare lesion, by means of a case treated in our clinic. A 36-years-oid female patient who underwent a cesarean section four years ago presented vvith ongoing abdominal pain and mass at the left lovver quadrant since last year. Superficial ultrasonography showed a 14 mm x 12 mm hypoechoic nodular lesion vvith calcifications. Approximately 1 cm dia-meter nodular soft tissue was detected at computerized tomography. Fine needle aspiration biopsy was not diagnostic so exci-sional surgery was planned. The lesion in the left rectus abdominis muscle which was 2 cm in diameter was excised vvith safe margins. Histopathological report was endometrioma. As a result, history of previous gynecologic surgery especially cesarean section and periodic pain during the menses in woman patients vvith abdominal pain and abdominal vvall mass should raise sus-picion of endometrioma.

Miyeloid sarkom immatür miyeioid seri hücrelerinden kaynaklanan ekstramedüller bir tümör olup, akut miyeloid lösemi hastalarýnýn %2-8’inde görülür. Lösemiyle birlikte izlenebileceði gibi, lösemi olmaksýzýn da miyeloid sarkom saptanabilir. Bu hastalarda genellikle ikiden daha fazla organda miyeloid sarkom tutulumu izlenmez. Bu olgu sunumunda son derece nadir görülen akciðer, plevra, lenf nodu, tonsil, böbrek ve karaciðer gibi farklý ekstramedüller organ tutulumunun izlendiði miyelodisplastik sendromu takiben geliþen akut miyeloid lösemi olgusu literatür eþliðinde tartýþýlmýþtýr.

Myeloid sarcoma is a rare extramedullary tumor composed of immature myeloid celis. Ýt is present in 2-8% of patients vvith acute myelogenous leukemia. Myeloid sarcoma is presented vvith or vvithout an associated vvith acute leukemia. Myeloid sarcoma usually don't affect more than two sites of the body. Ýn the case report, as extremely rare, the patient vvith acute myelogenous leukemia preceded by myelodysplastic syndrome and associated vvith myeloid sarcoma involving lymph nodes, pleura, lung, tonsil, kidney and liver was discussed vvith literatüre.

Otoimmün hepatit kronik, progresif bir karaciðer hastalýðýdýr. Bu hastalar genellikle immünsüpresif tedaviye yanýt verirler. Kortikosteroid ve azatioprin ile tedavi, remisyonu saðlamada köþe taþýdýr. Gerekirse diðer immünsüpresif ilaçlar da tedavide kullanýlmaktadýr. Ýmmünsüpresif tedavi sonrasý malignite geliþimi bilinmektedir. Ayrýca otoimmün hastalýklarla iliþkili lenfoproliferatif hastalýklar da önceden bildirilmiþtir. Ancak otoimmün hepatitle birlikte diðer doku malignitelerinde birliktelik daha önce sunulma-mýþtýr. Biz bu yazýda otoimmün hepatitli bir hastada tedaviye baþladýktan 17 ay sonra tiroid papiller karsinoma geliþimini sunduk.

Autoimmune hepatitis is a chronic Progressive liver disease. Patients vvith autoimmune hepatitis usually respond to immu-nosuppressive treatment. Treatment vvith corticosteroids and azathioprine is a milestone in achieving remission but other immu-nosuppressive drugs are also used when necessary. Development of malignancies follovving immunosuppressive treatment is well-known. Ýn addition, lymphoproliferative disorders associated vvith autoimmune diseases has been reported previously. Co-existence of autoimmune hepatitis and malignancies in other tissues, hovvever, has not been presented before. Ýn this report, we presented a case vvith autoimmune hepatitis developing thyroid papillary carcinoma 17 months after the initiation of therapy.

Sað orbital kitle ile prezente olan B-hücreli akut lenfoblastik lösemili 21 yaþýnda kadýn olgunun ultrasonografi, Doppler ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntüleme bulgularýný literatür eþliðinde sunmayý amaçladýk. Yirmi bir yaþýnda kadýn olgu yaklaþýk iki aydýr görme kaybý ve gözde kýzarýklýk yakýnmasý ile hastanemize baþvurdu. Yapýlan fizik muayenede sað göz kapaðýnda þiþlik, saðda proptozis saptandý. Orbital ultrasonografi, orbital Doppler ultrasonografi yapýldý, sað orbitayý doldurarak retroorbital alana uzanan hipoekoik, belirgin vasküler kitle lezyonu saptandý. Yapýlan orbital manyetik rezonans görüntülemede sað orbitayý tümüyle dolduran ve retroorbital alana uzanan TlA’da hipointens, T2A ve yað baskýlý sekanslarda hiperintens, intravenöz kontrast madde enjeksiyonu sonrasý heterojen belirgin kontrastlanma gösteren kitle lezyonu görüldü. Lezyonun biyopsisi ve periferik yayma deðerlendirme sonrasý akut lenfoblastik lösemi tanýsý konuldu. Taný anýnda orbital kitle ile prezente olan akut lenfoblastik lösemi literatürde oldukça nadir bildirilmiþtir. Sað orbital kitle ile prezente olan akut lenfoblastik lösemi olgusunun görüntüleme bulgularý sunulmuþtur.

To present the ultrasonography, Doppler ultrasonography and magnetic resonance imaging of a 21-years-old vvoman vvith undiagnosed B-cell acute lymphoblastic leukemia presenting as an orbital mass. A 21-years-old vvoman presented vvith a two months history of right-sided erythema and visual lost. Physical inspection revealed right-sided tearing, lid svvelling, proptosis, and rhinorrhea. Ultrasonography of the orbita shovved a hypoechoic, hypervascular orbital mass lying to the retrobulbar region. Orbital magnetic resonance imaging revealed an orbital mass vvhich had low intensity on T1 images and high on T2-weighted images vvith fat saturation. Post-contrast T1-weighted images shovved heterogeneous enhancement. Biopsy of the lesion and peripheral smear had the diagnosis of pre-B-cell acute lymphoblastic leukemia. The initial presentation of acute lymphoblastic leukemia as an orbital mass is exceedingly rare. Here we report the imaging findings of a case of pre-B-cell acute lymphoblastic leukemia presenting as an orbital lesion.

Metastatik testis tümörlerinin oldukça büyük bir kýsmý platin temelli tedavi ile iyileþir. Sisplatin dirençli yada yüksek doz tedavi uygulamalarý sonrasý nükseden olgularýn prognozu oldukça kötüdür. Bu olgu sunumunda 25 yaþýnda metastatik testis embriyona! karsinoma tanýsý alan bir erkek hasta bildirilmiþtir. Birinci basamak tedavi olarak bleomisin, etoposid, sisplatin (BEP) kemoterapi rejimi uygulanan hasta beyin metastazý ile nüksetti ve ikinci sýra vinblastin, ifosfamid, sisplatin (VeÝP) tedavisi sonrasý yüksek doz kemoterapi ve periferik kök hücre nakli uygulandý. Sonrasýnda nüks hastalýk geliþen olguya kurtarma tedavisi olarak gemsitabin, paklitaksel kombinasyonu verildi. Olgu 30. ayda halen remisyonda izlenmektedir.

The majority of patients vvith metastatic non-seminomatous germ celi tumors can be cured by cisplatin based combination chemotherapy. Hovvever, patients vvhose condition is cisptatin-refractory or who have recurrence after high dose chemotherapy have vvorse prognosis. We presented here, a 25 years old male patients was diagnosed metastatic embriyonaI testicular carcinoma. The patients received bleomycin, etoposide, cisplatin (BEP) regimen as first line chemotherapy. He experienced early brain relaps and as second line chemotherapy vinblastine, ifosfamide, cisplatin (VeÝP) therapy was used. He undervvent high dose chemotherapy vvith peripheric stem celi rescue. For the patient experienced a second recurrence, gemcitabine and pacli-taxel was administered as salvage chemotherapy. He is alive and is free from disease at 30 months.