XQuick Search
A Comparison of the BEAM and BuCyE Conditioning Regimens for Autologous Stem Cell Transplantation in Lymphoma: A Single-Center Experience
Hikmettullah Batgi, Semih Başcı, Samet Yaman, Bahar Uncu Ulu, Tuğçe Nur Yiğenoğlu, Mehmet Sinan Dal, Merih Kızıl Çakar, Fevzi AltuntaşDepartment Of Hematology And Bone Marrow Transplantation Center, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Oncology Training And Research HospitalINTRODUCTION: High-dose chemotherapy applied together with autologous stem cell transplantation (ASCT) is a commonly used treatment modality in patients with relapsed/refractory Hodgkin’s lymphoma (HL) or non-Hodgkin’s lymphoma (NHL). The aim of this study was to investigate the efficacy and toxicity of BuCyE (busulfan, cyclophosphamide, and etoposide) and BEAM (carmustine, etoposide, cytarabine, and melphalan) conditioning regimens in patients with relapsed/refractory lymphoma scheduled for ASCT.
METHODS: Between December 2018 and November 2019, 24 patients with relapsed or refractory HL (n = 16) and NHL (n = 8) who underwent ASCT following BEAM (n=12) and BuCyE (n=12) preparative regimens were analyzed retrospectively at Bone Marrow Transplantation Unit of Abdurrahman Yurtaslan Ankara Oncology Training and Research. The groups were compared in terms of patient characteristics, hematopoietic engraftment time, toxicity profiles, and progression free survival (PFS).
RESULTS: No significant differences were detected between the groups with regard to age, gender distribution, ecog, sorror score, diagnosis, pre-ASCT stage (early/late), chemotherapy line, pre-ASCT response and pre-ASCT radiotherapy(p > 0.05). The median number of infused CD34+ cells/kg, neutrophil and platelet engraftment statuses, duration of hospitalization, need for erythrocyte and platelet transfusion of BuCyE and BEAM groups were found to be similar (p > 0.05). More patients in the BuCyE group developed mucositis and febrile neutropenia, but this difference was not statistically significant (p > 0.05). At a median follow-up of 13 months(1–21 months) after ASCT, the median PFS could not be reached. No difference was found in PFS between regimes(p = 0.68).
DISCUSSION AND CONCLUSION: BuCyE followed by ASCT is an effective conditioning regimen in relapsed/refractory lymphoma patients. This regimen may be an important treatment option as a substitute for carmustine containing regimens. However, in the absence of prospective trials, it is difficult to suggest a conditioning regimen due to the low level of evidence. It is important to participate in ongoing clinical trials.
Lenfomada Otolog Kök Hücre Transplantasyonu için BEAM ve BuCyE Hazırlama Rejimlerinin Karşılaştırması: Tek Merkez Deneyimi
Hikmettullah Batgi, Semih Başcı, Samet Yaman, Bahar Uncu Ulu, Tuğçe Nur Yiğenoğlu, Mehmet Sinan Dal, Merih Kızıl Çakar, Fevzi AltuntaşHematoloji ve Kemik İliği Nakil Merkezi, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Eğitim Ve Araştırma HastanesiGİRİŞ ve AMAÇ: Otolog kök hücre transplantasyonu (OKHN) ile birlikte uygulanan yüksek doz kemoterapi, relaps/refrakter Hodgkin lenfoma (HL) veya Hodgkin dışı lenfoma (NHL) olan hastalarda yaygın olarak kullanılan bir tedavi yöntemidir. Bu çalışmanın amacı, OKHN planlanan relaps/refrakter lenfomalı hastalarda BuCyE (busulfan, siklofosfamid ve etoposit) ve BEAM (karmustin, etoposit, sitarabin ve melfalan) hazırlama rejimlerinin etkililiğini ve toksisitesini araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Aralık 2018 ile Kasım 2019 arasında BEAM (n=12) ve BuCyE (n=12) hazırlık rejimleri ile OKHN yapılan nükseden veya dirençli HL (n=16) ve NHL (n=8) olan 24 hasta, Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Kemik İliği Nakli Ünitesi'nde incelendi. Gruplar hasta özellikleri, hematopoietik engraftman süresi, toksisite profilleri ve progresyonsuz sağkalım (PFS) açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Gruplar arasında yaş, cinsiyet dağılımı, ecog, sorror skoru, tanı, OKHN öncesi evre (erken/geç), kemoterapi sayısı, OKHN öncesi yanıt ve OKHN öncesi radyoterapi açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p> 0.05). BuCyE ve BEAM gruplarının ortalama infüze edilen CD34+ hücre/kg sayısı, nötrofil ve trombosit engraftman durumları, hastanede kalış süreleri, eritrosit ihtiyacı ve trombosit transfüzyonu benzer bulundu (p> 0.05). BuCyE grubunda daha fazla hastada mukozit ve nötropenik ateş gelişti, ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p> 0.05). OKHN'den sonraki 13 aylık (1–21 ay) medyan takipte, medyan PFS'ye ulaşılamadı. Rejimler arasında PFS'de fark bulunmadı (p = 0.68).
TARTIŞMA ve SONUÇ: BuCyE'yi takiben OKHN, relaps/refrakter lenfoma hastalarında etkili bir hazırlık rejimidir. Bu rejim, karmustin içeren rejimlerin yerine geçebilecek önemli bir tedavi seçeneği olabilir. Bununla birlikte, ileriye dönük çalışmaların yokluğunda, düşük düzeyde kanıt nedeniyle bir hazırlama rejimi önermek zordur. Devam eden klinik araştırmalara katılmak önemlidir.
Corresponding Author: Semih Başcı, Türkiye
Manuscript Language: English