Parosteal Osteosarcoma: Radiologic and Prognostic Features

INTRODUCTION: Parosteal osteosarcoma is a rare low grade surface osteosarcoma variant which typically resistant to chemotherapy and radiotherapy. The aim of this study is to evaluate significance of Magnetic Resonance Imaging (MRI) characteristics and their effects on surgical margins, prognosis, oncological and functional outcomes of parosteal osteosarcoma in our clinic.
METHODS: Fifteen patients (4 male/11 female) who operated with the diagnosis of parosteal osteosarcoma in our clinic were retrospectively reviewed. The epidemiological data, biopsy method and delay in diagnosis are noted. The lesions maximum circumferential extension, intramedullary involvement and neurovascular extension in MRI sections were evaluated. The resection type (segmental articular/hemicortical) and surgical margins were noted. Functional and oncological results at last follow-up were assessed.


RESULTS: The mean age was 31.7 (17-71) years; mean follow-up was 50.1 (24-176) months. The most common site was distal femur. The closed biopsies were related with increased number of re-biopsies and misdiagnosis/improper interventions. (p<0.001,p=0.023) Intramedullary involvement percentage was related with maximum circumferential extension percentage (p=0.006) The intramedullary involvement ratio of ≤25% suggested no recurrence or metastasis. The mean MSTS score was 87.8% (range, 60-100%). The neurovascular involvement was related with metastatic disease, deep infections and complication related surgeries. (p=0.017, p=0.002,p=0.005) The most common resection type was segmental articular resection (9 patients). Hemicortical resections with biological reconstructions had the best MSTS scores. (p=0.002) The maximum circumferential extension percentage, intramedullary involvement percentage and neurovascular involvement showed lower MSTS scores. The 5-year overall survival was 92.3%, local recurrence-free survival was 86.2% and metastasis-free survival was 86.2%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The reliability of needle biopsy sampling is controversial in parosteal osteosarcomas. The lesions extent of intramedullary involvement, neurovascular bundle proximity and maximum periosteal circumferential extension on MRI should be considered when planning the surgery. The evaluation of maximum circumferential extension on MRI is crucial for the resection margins.

Parosteal Osteosarkom: Radyolojik ve Prognostik Özellikler

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Parosteal osteosarkomlar nadir gözlenen bir osteosarkom tipidir. Klasik olarak kemoterapi ve radyoterapiye duyarsýz, düþük dereceli bir lezyondur. Ancak kolaylýkla çevre dokulara invazyon gösterebilmektedirler.Amacýmýz parosteal osteosarkomlarda manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile tespit edilen özelliklerin; cerrahi sýnýr, prognoz, onkolojik ve fonsiyonel sonuçlara etkilerini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde 2006-2018 yýllarý arasýnda parosteal osteosarkom tanýsý ile cerrahi tedavi uygulanmýþ asgari 2 yýl takip edilmiþ 15 hastanýn (4 Erkek/11 Kadýn) klinik ve radyolojik verileri retrospektif olarak deðerlendirildi. Epidemiyolojik verilerin yanýnda taný için uygulanan biyopsi yöntemi (açýk/kapalý) ve tanýda gecikme süresi not edildi. Hastalarýn tanýsal MRG kesitlerinde lezyonun azami çevresel uzaným oraný, intrameduller tutulum oraný, ve nörovasküler paket tutulumu deðerlendirildi. Rezeksiyon tipleri (segmental ekleme uzanan/hemikortikal) ve rezeksiyon sonrasý cerrahi sýnýrlar deðerlendirildi. Hastalarýn son kontrollerindeki fonksiyonel ve onkolojik sonuçlarý deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþma grubumuzda ortalama yaþ 31.7(17-71), ortalama takip süresi 50.1(24-176) ay idi. En sýk tespit edilen tutulum distal femurdu. Kapalý biyopsi yöntemlerinin tekrarlayan biyopsiler/yanlýþ taný/uygunsuz giriþimlere yol açtýðý belirlendi(p<0.001,p=0.023). Lezyonun intrameduller tutulum oranýnýn, azami çevresel uzaným miktarý ile iliþkili olduðu belirlendi(p=0.006). %25’in altýnda intrameduller tutulum oranýnýn yapýlan uygun rezeksiyonlarla nüks veya metastazlara yol açmadýðý belirlendi. Ortalama MSTS skoru %87.8 idi. Nörovasküler tutulum varlýðýnýn metastazlar, derin enfeksiyonlar ve tekrarlayan cerrahiler ile iliþkili olduðu belirlendi(p=0.017, p=0.002, p=0.005). En sýk uygulanan rezeksiyon tipi segmental, ekleme uzanan rezeksiyon (9 hasta) idi. Hemikortikal rezeksiyon ve biyolojik rekonstrüksiyonlarýn en iyi MSTS skorlarýna sahip olduðu belirlendi (p=0.002). Yüksek azami çevresel uzaným miktarý, intrameduller tutulum oraný ve nörovasküler tutulum varlýðýnýn düþük MSTS skorlarý ile iliþkili olduðu belirlendi. 5-yýllýk genel saðkalýmýn %92.3, lokal-progresyonsuz saðkalýmýn %86.2 ve metastassýz saðkalýmýn ise %86.2 olarak tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Parosteal osteosarkomlarda iðne biyopsisinin güvenilirliði sorgulamaya açýktýr. Tanýsal MRG’de ekleme uzaným kadar lezyonun azami çevresel uzaným miktarý, intrameduller tutulum oraný ve nörovasküler tutulum varlýðý cerrahi öncesi planlamada ve rekonstrüksiyon yöntemi belirlemede önem taþýmaktadýr. MRG’de lezyonun azami çevresel uzaným miktarý cerrahi sýnýrlarý belirleyebilmek açýsýndan önem taþýmaktadýr.