Functional outcome of vesicourethral anastomosis with bidirectional poliglecaprone vs. barbed polyglycaprone suture in robot-assisted radical prostatectomy

INTRODUCTION: We aimed to evaluate anostomosis time, anostomosis leakage status, length of catheterization, urinary continence recovery following robot-assisted radical prostatectomy (RARP) using monofilament polyglecaprone suture vs. barbed suture during vesicourethral anastomosis.
METHODS: The data of 118 patients (40 bidirectional barbed sutures, 78 monofilament polyglycapron sutures) who underwent RARP between 2017-2020 were analyzed retrospectively. Demographic information, length of catheterization, cystography times and urinary incontinence status of the patients were obtained using the hospital database. All of the surgical procedures were performed by a single surgeon using Da-Vinci Xi robotic surgical systems (Intuitive surgery, Sunnyvale, CA). The patients were divided into two groups according to the type of sutures used.
RESULTS: Median age, Psa level, preoperative International index of erectile function (IIEF) scores, prostate biopsy gleason scores, length of hospital stay and median blood loss were similar in the groups. Median anastomosis time 13 (8-25) and 21 (12-31) (p <0.001), median console times 21 (12-31), 110 (73-205) (p <0.001) were observed in group 1 and group 2, respectively. In Group 1 and 2; median catheterization time was 7 (7-14) days to 8 (7-30) days (p <0.001), and median hospitalization was similar (p = 0.259). Leakage rates on the 7th postoperative day were observed as 15 (21.4%) to 3 (6.3%), respectively. The continence rates of the patients in Group 1 and Group 2; 77.1% (n = 37), 75.7% (n = 53) at 1st month; In the 3rd month, 87.5% (n = 42), 82.9% (n = 58), respectively. While late postoperative continence rates were significantly higher in favor of barbed suture (p = 0.047), early continence rates were similar (p <0.001). None of the patients showed bladder neck contracture in two groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The current study proves that the barbed suture provides shorter anostomosis times and early catheter removal compared to the monofilament suture.

Robotik radikal prostatektomide vezikoüretral anostomozda kullanýlan iki yönlü dikenli sütür ve monofilaman poliglekapron sütür kullanýmýnýn fonksiyonel sonuçlara katkýsý

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýz, prostat kanseri nedeniyle, robot yardýmlý laparoskopik radikal prostatektomi (RYLRP) ameliyatý uygulanan hastalarý, vezikoüretral anostomozda (VÜA), çift yönlü dikenli sütür ile monofilament poliglekapron sütürün sistografideki anastomoz ve ameliyat süresi, anostomoz kaçaðý, üriner inkontinans, hastanede yatýþ ve kateterizasyon süreleri açýsýndan deðerlendirmeyi amaçlamýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2017-2020 yýllarý arasýnda RYLRP ameliyatý yapýlan 118 hastanýn (40 çift yönlü dikenli sütür, 78 monofilament poliglekapron sütür) verileri restrospektif olarak analiz edildi. Hastalarýn demografik bilgileri, kateterizasyon süreleri, sistografi çekilme zamanlarý ve üriner inkontinans durumlarý hastane veritabaný kullanýlarak elde edildi. Tüm cerrahi iþlemler Da-Vinci Xi robotik cerrahi sistemleri (Intuitive surgical, Sunnyvale, CA) kullanýlarak tek cerrah tarafýndan gerçekleþtirildi. Hastalar kullanýlan sütür tipine göre iki gruba ayrýldý.
BULGULAR: Grup 1 deki 48 hastada (% 40,6) dikenli sütür ve Grup 2 deki 70 hastada (%59,4) ise monofilament poliglekapron sütür kullanýlmýþtýr. Gruplardaki ortanca yaþ daðýlýmý, Psa seviyesi, ameliyat öncesi Uluslararasý erektil fonksiyon indexi (international index of erectile function-IIEF) skorlarý, ortanca tahmini kan kaybý miktarý benzerdi. Grup 1 ve Grup 2 de ortalama anostomoz süresi 13(8-25) ve 21(12-31) (p<0.001), ortanca konsol süreleri sýrasýyla 21(12-31), 110(73-205) (p<0.001) olarak gözlendi. Grup 1 ve Grup 2 deki hastalarda; ortanca sondalý olma süresi sýrasýyla 7(7-14) güne 8(7-30) gün (p<0.001), ortanca hastanede kalma benzerdi (p=0,249), ameliyat sonrasý 7. günde çekilen sistogramdaki kaçak oranlarý sýrasýyla 3 (%6.3)’a 15(%21.4) olarak gözlendi. Grup 1 ve Grup 2 deki hastalarda kontinans oranlarý sýrasýyla; 1.ayda %77.1 (n=37), %75.7 (n=53); 3.ayda % 87.5 (n=42), %82.9 (n=58). Geç dönem postoperatif kontinans oranlarý dikenli sütür lehine anlamlý olacak þekilde yüksek iken (p=0,047), erken dönem kontinans oranlarý benzer bulunmuþtur (p<0.001). Gruplarda bulunan hiçbir hastada mesane boynu kontraktürü izlenmedi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Robotik cerrahi erken kontinans saðlanmasýný hýzlandýrsa da, en uygun sütür tipinin seçilmesi, kontinansýn erken edinilmesi için halen klinik açýdan önemlidir. Mevcut çalýþma, dikenli sütürün monofilament sütüre kýyasla daha kýsa anostomoz süreleri ve erken sonda çýkartýlmasýný saðladýðýný kanýtlamaktadýr.