Mastektomi Sonrasý Kol ve Omuzun Pozisyonu Önemli midir?

Arm adduction and immobilisation of the shoulder in early days of modified radical mastectomy (MRM) is believed to prevent seroma formation. The aim of this study is to evaluate the effects of ipsilateral shoulder abduction and arm elevation on postoperative early complications of MRM, range of shoulder motion and pain during follow-up period. Fifty consecutive patients who had been operated vvith MRM and given radiotherapy to the chest wall have been evaluated. The patients in group 1 had infor-med to arm abduction and elevation while the others in group 2 wanted to have their arms adducted. Shoulder, arm and chest wall pain was evaluated vvith the Lent-Soma pain scale. Range of shoulder motion was evaluated vvith goniometer. The mean age of 25 patient in group 1 was 52.7 years, the days needed for ciosed suction drains was 6.3 vvith a total drainage of 860 mL. Five patients vvith seromas in this group needed aspirations vvith a drainage of 410 mL. These vaiues recorded for group 2 (n= 25) vvere 53.1 years, 6.7 days and 890 mL, respectively. Six patients in this group had seroma vvith a drainage of 490 mL. Tvvelve patients in group 1 reported grade 1 pain and 15 patients in group 2 reported grade 2 pain. Mean painless arm abduction rates vvere 134 ± 15.8 degree for group 1, and 131 ± 16.1 degree for group 2. The difference betvveen groups for range of shoulder motion was not significant (p= 0.421). Further research vvith more patients is needed for better evaluation of these parameters.

Is Arm and Shoulder Position Important After Mastectomy?

Modifiye radikal mastektomi (MRM)'den sonra seroma oluþumunu azalttýðý düþünüldüðü için ameliyattan sonraki 7-10 gün arasý hastanýn ameliyat tarafýndaki kolu gövdesine bitiþik tutulur ve omuz eklem hareketlerine bu süre içinde müsaade edilmez. Bu çalýþmanýn amacý mastektomi sonrasý erken dönemde ameliyat tarafýndaki omuzun abdüksiyonda, kolun elevasyonda tutulmasýnýn erken mastektomi komplikasyonlarýna ve omuz aðrýsýna etkisini araþtýrmak ve geç dönemde omuz eklem hareket açýklýðýna katkýsýný sorgulamaktýr. Meme kanseri nedeniyle MRM yapýlan ve göðüs duvarýna radyoterapi uygulanan 50 ardýþýk hasta çalýþmaya dahil edildi. Birinci gruptaki hastalar omuz egzersizlerine baþlanana kadar omuzlarý abdüksiyon, kollarý elevasyonda olacak þekilde yatýrýldýlar. Ýkinci gruptaki hastalar ise egzersizlere kadar geçen dönemde omuzlarý addüksiyonda olacak þekilde kollarý gövdelerine yapýþýk þekilde tutuldular. Hastalarýn sübjektif aðrý þikayetleri, aðrýsýz olarak yapabildikleri omuz abdüksiyon seviyeleri ve ienfödem durumlarý tespit edildi. Her iki gruba 25’er hasta dahil edildi. Birinci grupta beþ hastada seroma saptandý ve beþ hastadan toplam 410 mL seroma drene edildi, ikinci grupta altý hastada toplam 490 mL seroma drene edildi. Sübjektif aðrý þikayetlerine göre, birinci gruptaki hastalarýn 12'sinde derece 1, ikinci gruptakilerin 15’inde ise derece 2 seviyesinde aðrý olduðu anlaþýldý. Altý ay sonunda birinci grupta hastalarýn ortalama 134 ± 15.8 derece omuz abdüksiyonunu aðrýsýz olarak yapabildikleri saptandý. Ýkinci grupta bu rakam 131 ± 16.1 derece olarak bulundu. Her iki grupta ikiþer hastada kolda Ýenfödem tespit edildi. MRM yapýlan hastalarda, ameliyat sonrasý omuzun addüksiyonda tutularak hareketsiz býrakýlmasýnýn erken dönem yara komplikasyonlarýný önlemedeki rolü tartýþmalýdýr. Omuzun açýk tutulmasýnýn geç dönem eklem hareket açýklýðýna katkýsýnýn araþtýrýlmasý için daha geniþ çalýþmalara ihtiyaç vardýr.