Ankara Onkoloji Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Kliniðine 1 Ocak 2000-31 Temmuz 2009 tarihleri arasýnda baþvuran 86 pankreas kanserli hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalar; genel özellikleri ve saðkalým sonuçlan açýsýndan incelendi. Hastalarýn medyan yaþý 57, Erkek/Kadýn oraný 2.1/1 olarak bulundu. En sýk rastlanan tümör histopatolojisi adenokarsinom idi. Kliniðimize en çok T3 ve T4 hastalar baþvurmuþtu. Tümör en çok pankreas baþýnda lokalize idi. Seksen altý hastanýn 41 ’i öpere, 45’i inopere idi. Elli sekiz hasta küratif amaçla ýþýnlanmýþtý, palyatif olarak tedavi edilenlerin 7’sine pankreas bölgesine, 16’sýna metastaz bölgesine radyoterapi uygulanmýþtý. Tüm grupta 1, 2, 3 yýllýk saðkalýmlar sýrasýyla %57, %31, %19 olarak bulundu. Pankreas kanserli hastalarýn saðkalým sonuçlarýnda eski çalýþmalara göre bir miktar düzelme olmakla birlikte yine de yeni tedavi yaklaþýmlarýna gerek olduðu sonucuna ulaþýldý.

Eighty six patients with pancreatic cancer treated at Radiation Oncology Department of Ankara Oncology Hospital between January 2000-July 2009 retrospectively revievved. Median age of the patients were 57. Male/female was 2.1/1. Adenocarcinoma was the most common histology. Most of them were T3 or T4 tumors. Head of the pancreas was the most common site. Fourty one patients were operated, 45 patients were inoperable. Fifty eight of them were irradiated for curative purpose, 7 of them were locally irradiated for paliation, 16 of them were metastatic lesions irradiated for palliation. Overall 1, 2, 3 years survival rates were %57, %31, %19 respectively. Ýn conclusion, treatment results of pancreatic cancer is a little better then older series but stili it has poor prognosis and there is need for new treatment modalities.

Tiroid kitlesinin %50’den büyük kýsmýnýn sternal çentiðin altýnda mediasten içinde olmasý retrosternal guatr olarak isimien-diriimektedir. Yöntem ve Gereçler: Bu çalýþmada 2006-2008 yýllarý arasýnda tedavi edilen 15 retrosternal tiroidli hastanýn klinik özellikleri, radyolojik özellikleri ve tedavi sonuçlarý retrospektif olarak incelenmiþtir. Bulgular: Hastalarýn ortalama yaþlarý 48.2 (28-67) idi. Öksürük, nefes darlýðý ve yutma güçlüðü gibi basý semptomlarý 12 (%80) hastada gözlenmekteydi. Üç (%20) hastada Pemberton bulgusu mevcut idi. Hastalarýn 6 (%40)’sýnda radyolojik deðerlendirmede çevre doku basýsý gözlenmekteydi. Beþ (%33.3) hastada sternotominin, 2 (%13.3) hastada ise torakotominin klasik boyun keþiþine eklenmesi gerekti. Üç (%20) hastaya boyun diseksiyonu uygulandý. Sternotomi yapýlan grupta ortalama tiroid boyutlarý 9.1 cm (7.6-10) iken nodül boyutu 6.4 (3.1-9) cm olarak bulundu. Hastalarýn yalnýzca bir tanesinde ameliyat öncesi ince iðne aspirasyon biyopsisi ile malignite tanýsý konulmasýna karþýn ameliyat sonrasýnda dokuz hastada malignite tespit edildi. Sonuç: Retrosternal olgularda malignite sýklýðýndaki artýþ ve geliþebilecek basý semptomlarýndan korunmak için cerrahi planlanmalýdýr. Stern

Retrosternal goiter is the existence of larger than 50% of the thyroid mass at mediastinum, under the sternal notch. Materials and Methods: Ýn this study clinical features, radiological features and treatment results of 15 patients with retrosternal thyroid between 2006 and 2008 were analyzed retrospectively. Results: The average age of the patients is 48.2 (28-67). Tvvelve (80%) patients were symptomatic at presentation, with choking, dyspnea and dysphagia. Three (%20) patients had Pemberton signs. At the radiological evaluation six (40%) patients had com-pression at the surrounding tissue. A classical cervical approach was used and five (%33) patients required sternotomy and two (%13.3) patients required thoracotomy. Three (20%) patients undement neck dissection. Average thyroid size was found to be 9.1 cm (7.6-10) and nodule size was found to be 6.4 (3.1-9) cm at the sternotomy group. Ýn only one of our patients preoperative fine-needle aspiration biopsy was diagnosed with a malignancy, yet in 9 patients malignancies were identified after the surgery. Conclusion: Ýn patients with retrosternal thyroid, surgery must be planned in order to prevent the increase in the frequency of malignancy and to avoid compression symptoms. Surgical procedures like sternotomy and thoracotomy are additional surgical procedures in appropriate cases without any increase in morbidity and they can be added safely to thyroidectomy.

Gastrik kanser, kadýn ve erkekte en sýk ölüme neden olan kanserlerdendir. Hastalarýn 2/3 den fazlasýna ileri evrede taný konabilir. Metastatik mide kanserinin beþ yýllýk saðkalýmý %7 civarýndadýr. Daha önceki çalýþmalarda, beyaz küre, trombosit sayýsý ve aralarýndaki oranlar farklý kanser türlerinde prognostik gösterge olarak kullanýlmýþtýr. Biz çalýþmamýzda beyaz küre, trombosit sayýsý, trombosit/lenfosit oraný (TLO), nötrofil/lenfosit (NLO) oraný gibi hematolojik parametrelerin metastatik mide kanserinde yeri olup olmadýðýný deðerlendirdik. Hastalar ve Yöntem: 2004-2008 yýllarý arasýnda tedavi ve takip edilen toplam 112 metastatik mide kanserli hastayý inceledik. Tedaviden önce ölçülen hematolojik parametreleri hasta kartlarýndan elde ettik. TLO ve LTO tedavi öncesi parametrelerden hesapladýk. Parametrelerle saðkalým arasýndaki iliþkiyi log-rank ve Kaplan-Meier analizleriyle deðerlendirdik. Bulgular: Metastatik mide kanserli 112 hastanýn iki yýllýk saðkalým oraný ve ortalama saðkalým süresi ayrý ayrý %17 ve 12 aydý. Trombositoz, (> 300.000), TLO (> 160), lenfopeni (< 1500), NLO(> 2.56) kötü saðkalýmý predikte etse de istatistiksel olarak anlamlýlýk saptanmadý. Sonuç: Çalýþmamýzda, metastatik mide kanserli saðkalým ve hematolojik parametreler arasýnda istatistiksel olarak anlamlý baðlantý bulamadýk, ileride tedavi öncesi he

introduction: Gastric cancer is one of the leading cause of death both in men and women. More than two-thirds of the patients were diagnosed in advanced stage. Metastatic gastric cancer has a poor prognosis with a reiative 5-years-survivai rate of %7. Ýn the previous reports, hematological parameters including ieukocyte, thrombocyte counts and ratios between them had been used as prognostic indicators in several tumor types. The aim of the current study was to determine vvhether hematological parameters tike neutrophils, iymphocyte or thrombocyte counts and thrombocyte-iymphocyte ratio (TLR), neutrophii-iymphocyte ratio (NLR) before treatment might predict survival in metastatic gastric cancer. Patients and Methods: A total of 112 patients with metastatic gastric cancer treated and followed-up from 2004 to 2008 were anaiyzed. Hematological parameters measured before treatment were obtained from patients chart and evaluated retrospectively. NLR and TLR were calculated from pre-treatment complete blood counts. Correlation betvveen parameters and survival were made by using log-rank and Kaplan-Meier tests. Results: For 112 patients with metastatic gastric cancer, 2-years survival rate and median survival time were 17% and 12 months, respectively. Although thrombocytosis (> 300.000), TLR (> 160), lymphopenia (< 1500), NLR (> 2.56) had been found predict poor survival time, it was not shown statistically significant. Conclusion: Ýn present study we could not find any significant correlation between survival and hematological parameters in patients with metastatic gastric cancer, hovevver, further studies including larger sample size may be reçuired to clarify the prognostic value of pre-treatment peripheral blood counts.

Herediter meme kanserinin nedeni bilinirken, sporadik olgularýn nedeni genellikle bilinmemektedir. Bizim tezimiz: “Yetersiz ve kalitesiz uyku, yeterince dinlenmeme ve belli aralýklarla tatil yapmama durumu insan immün sistemini etkileyerek kansere yol açabilir'’. Yaþam biçimi (uyku, dinlenme, gezi ve tatil), diðer faktörlerin yanýnda meme kanserinin nedeni olabilir. Bu çalýþmada meme kanserli hastalar ile saðlýklý deneklerde yaþam biçimini aydýnlatmak için Altýnbaþ Dinginlik Testini uyguladýk. Yöntem ve Gereçler: Çalýþmaya 2005 yýlýnda Erciyes Üniversitesi Medikal Onkoloji Bölümüne baþvuran 83 meme kanseri ve 81 saðlýklý kadýn alýndý. Tüm hastalara Altýnbaþ Dinginlik Testi uygulandý. Bulgular: Soru 1: “Kaç saat uyuyorsunuz?" ve soru 3: “Sabah nasýl kalkarsýnýz?", soru 5: “Tatil ve gezi için düþünceniz nedir?" sorularýna verilen yanýtlar açýsýndan meme kanserli ve kontrol grubu arasýnda istatistiksel farklýlýk saptandý. Soru 2: “Hafta sonu daha fazla mý uyursunuz?” ve soru 4: "Uykunun ve dinlenmenin anlamý sizin için nedir?” sorularýna verilen yanýtlarda ise gruplar arasýnda anlamlý farklýlýk saptanmadý. Sonuç: Kanserli hastalar tedavilerin etkisiyle daha fazla uyku, dinlenme, gezi ve tatil ihtiyacýný vurgulamýþlardýr. Meme kanserli hastalar tezimizi destekleyerek “uykunun insan hayatýnda önemsiz olduðunu" iddia etmiþler ve hemen kalktýklarýný söylemiþlerdir. Bu anket yaþam biçiminin meme kanserine neden olabileceðine iþaret etmektedir.

The etiology of hereditary breast cancer is well-known, vvhereas the cause in sporadic cases is mostly unknown. Our hypothesis is that, sleep disturbances or ineffective sleep, restlessness and the lack of holidays may cause malignancy by their effect on immune System. Life style (sleep, rest, journeys and holidays) can be a cause of breast cancer. Ýn this study we applied Altinbas-Calm Test (ACT) to both breast cancer cases and healthy Controls to assign the life style. Materials and Methods: 83 breast cancer cases and 81 healthy Controls, that referred to Erciyes University Medical Oncology Clinic in 2005, vvere included in this study. ACT vvere applied to ali cases. Results: Significant differences vvere detected for the ansvvers to Ouestions 1 (How much do you sleep?), 3 (How well do you get avvake ?) and 5 (What do you think about journey and holidays ?) in betvveen the breast cancer group and Controls. There waere no significant differences for the ansvvers to Ouestions 2 (Do you sleep more at vveekends?) and 4 (What does sleep and rest mean to you?) betvveen the tvvo groups. Conclusion: The patients suffering from cancer, do emphasize that they are in need of more sleep, rest, holiday and journey be-cause of the effect of the treatment. Breast cancer group in this study have claimed that sleep is of no importance in human life and that they get avvake early; supporting our hypothesis. This questionnaire points out that life style can be a cause of breast cancer.

ileri larenks kanserlerinde near total larenjektomi uygulanan hastalarda fonksiyonel ve onkolojik sonuçlarýnýn deðerlendirilmesi. Hastalar ve Yöntem: Haseki Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Kulak Burun Boðaz Kliniðinde Ocak 2001- Temmuz 2009 tarihleri arasýnda larenks kanseri tanýsý ile near total larenjektomi uygulanan ve düzenli takipleri yapýlan 43 hastanýn dosyalarý geriye dönük olarak incelendi. En genç hasta 37, en yaþlý ise 69 yaþýnda idi. Yaþ ortalamasý 54.7 olarak hesaplandý. Hastalarýn 41i erkek 2’si ise kadýndý. Hastalarýn tümünde histopatolojik taný yassý epitel hücreli kanserdi. Hastalarýn ameliyat öncesi direkt la-rengoskopik muayeneleri, bilgisayarlý tomografi ve/veya manyetik rezonans boyun görüntüleme tetkikleri ile deðerlendirildi. Hastalarýn tümörleri T3, T4 supraglottik, glottik veya transglottik tutulumu olan patolojilerdi. Boyun diseksiyonu hastalarýn tümünde iki taraflý olarak yapýldý. Klinik pozitif boyunlu 13 hastaya radikal boyun diseksiyonu ve 73 fonksiyonel boyun diseksiyonu uygulandý. Postoperatif radyoterapi, ileri tümör evreleri nedeniyle hastalarýn tümüne uygulandý. Saðkalým oranlarý Kaplan-Meier yöntemi ile deðerlendirildi. Bulgular: En sýk komplikasyon %25.5 ile minör aspirasyon ve bunu %7 ile geç trakeotomi stenozu izliyordu. Sekiz hastada rejyo-nal rekürrens, üç hastada lokal rekürrens, dört hastada akciðer ve kemik uzak metastazý ve iki hastada metakron akciðer kanseri görüldü. Otuz sekiz hastada iyi bir ses elde edildi ve beþ hastada ses saðlanamadý, iki yýllýk saðkalým oraný %60.4, beþ yýllýk ise %55.5 olarak bulundu. Sonuç: Near total larenjektomi uygun yerleþimli ileri evre larengeal kanserli hastalarýn tedavisinde onkolojik olarak güvenli ve etkin bir giriþimdir. Fonasyon hastalarýn çoðunda baþarýlabilir.

To evaluate the oncological and functional results of near total laryngectomy for advanced laryngeal cancer patients. Patients and Methods: A retrospective review vvas carried out from January 2001 through July 2009 in cases that undervvent near total laryngectomy vvith a diagnosis of advanced laryngeal carcinoma and follovved up adeçuately in the Ear, Nose and Throat Clinic of Haseki Training and Research Hospital. The age of the cases ranged betvveen 37 and 69 years (mean age 54.7) There vvere 41 male and tvvo female patients. Ali patients had been previously evaluated by computed tomography/magnetic resonance imaging and direct laryngoscopy. Near total laryngectomy vvas applied in patients vvith T3 and T4 supraglottic, glottic and transglot-tic lesions. Bilateral neck dissection vvere performed ali patients: 13 vvere radical neck dissections in patients vvith clinical positive neck, and 73 vvere functional neck dissection. Postoperative radiotherapy vvas applied ali patients because of advance tumour stages. Survial rates vvere evaluated vvith the Kaplan-Meier method. Results: The most common complications vvas minör aspiration (25.5%), follovved by late tracheostomy stenosis (7%). Eigth patients had regional reccurens; 3 patients had local recurrence, 4 patients had distant metastasis in the lung and bone, and 2 patient had metacronous lung carcinoma. Thirty-eight patients attained a good voice, and 5 patients did not achieved vocal ability. The tvvo years overall survival rate vvas 60.4%, five years survival rate 55.5%. Conclusion: Near total laryngectomy is an oncologically saf e and useful procedure in the treatment of selected vvith advanced laryngeal cancer patients. Voice preservation can be achieved in most patients.

Adenomatoid tümörler uterusun nadir görülen benign tümörleridir. Klinik, radyolojik ve makroskobik olarak leiomyom ile karýþýrlar. Histopatolojik olarak hemotoksiien-eosin kesitlerde epitelyal tümörlerden ayrýmý gerekebilir. Ýmmünhistokimyasal ve ultrast-rüktürel çalýþmalar bu tümörün mezotelyal kökenli olduðunu göstermektedir. Bu çalýþmada leiomyom ön tanýsý ile öpere edilmiþ 48 yaþýnda bayan hastada uterus korpusunda saptanan adenomatoid tümör olgusu sunulmuþtur, immünhistokimyasal olarak tümör hücreleri pansitokeratin ve mezotelyal antijen kalretinin ve HBME-1 ile kuvvetli pozitif boyandý. EM A, desmin, aktin, MOC-31, Ber-EP4, CD 15 ve CD 31 ile boyanma görülmedi. Bu sonuçlar olgunun adenomatoid tümör tanýsýný ve mezotelyal kökeni desteklemektedir.

Adenomatoid tumors are rarely seen in the uterus and are often clinically, radiologically and macroscopically misinterpreted as leiomyomas. Histologically distinction from epithelial tumors is needed in hematoxlin and eosin sections. The immunohisto-chemical and ultrastructural studies suggest that these neoplasms have a mesothelial origin. Ýn this study vve report a 48 year-old patient vvith an adenomatoid tumor in the uterin corpus who vvas operated vvith the preoperative diagnosis of leiomyoma. Immu-nohistochemically, the neoplastic cells vvere stained strongly positive vvith pancytokeratin and the mesothelial antigen calretinin and HBME-1. EMA, desmin, actin, MOC-31, Ber-EP4, CD 15 and CD 31 vvere consistently negative. The immunohistochemicai results support the diagnosis of adenomatoid tumor and thus, the mesothelial origin.

Trichosporon asahii derin ve yaygýn trikosporonozis infeksiyonun en önemli etkenlerinden biridir. Uzun süren nötropenide prognozu oldukça kötüdür. Bu olgu sunumunda 20 yaþýnda yaygýn Trichosporon asahii infeksiyonu geliþen akut miyeloid lösemili bir hastada antifungal tedavi baþarýsýzlýðý bildirildi. Antifungal duyarlýlýðýna göre vorikonazoi ve "vorikonazoi + lipozomal amfoterisin-B kombinasyon" tedavisi verilmesine raðmen hastada herhangi bir klinik düzelme izlenmedi. Antifungal tedavi altýnda hastada karaciðer ve dalakta lezyon tespit edildi. Kemik iliði deðerlendirmesinde akut löseminin remisyonda olduðu görüldü. Bu olgu sunumunda yaygýn Trichosporon asahii infeksiyonunda literatürün aksine vorikonazoi tedavisinin etkin olmayabileceði ve en iyi tedavi yönteminin halen net olmadýðý sonucuna varýldý.

Infection vvith Trichosporon asahii is a majör cause of deep-seated and disseminated trichosporonosis, that have a very poor prognosis in patients vvith persistent neutropenia. We report a 20-year-oid girl vvith acute myeloid leukemia who developed disseminated Trichosporon asahii infection. Antifungal susceptibility vvas determined. No clinical improvement vvas seen despite the use of voriconazole and voriconazole plus liposomal amphotericin-B combination treatment, contrarity multiple hepatic and splenic lesions vvere seen under antifungal therapy. Bone marrow aspiration shovved that acute myeloid leukemia vvas on remission. Ýn this case it vvas concluded that voriconazole treatment may not be useful in the treatment of disseminated Trichosporon asahii infection and best treatment modaiity of Trichosporon asahii stili remains controversial.

Brakial pleksus üst ekstremitenin motor ve duysal innervasyonundan sorumlu majör nöral yapýdýr. Brakial pleksopatilerin yarýsýndan çoðu travmaya baðlý iken; travmaya baðlý olmayan pleksopatilerin %75’ini radyasyon pleksopatisi, primer veya metastatik akciðer kanseri ve metastatik meme karsinomu oluþturur. Meme karsinomunda tedaviyi takiben semptomatik brakial pleksopati sýklýðý % 1.8-4.9 oranýnda bildirilmiþtir. Bu yazýda meme karsinomu tanýsý olan ve radyoterapiye baðlý brakial pleksopati, radyoterapiye sekonder ikinci primer tümör geliþimine baðlý brakial pleksopati ve meme karsinomunun aksiller metastazýna baðlý brakial pleksopati geliþen dört olgu sunulmaktadýr. Meme karsinomlu hastalarda farklý nedenlere baðlý geliþebilen brakial pleksopati; semptomlarý dirençli, progresif seyirli bir klinik tablodur. Semptomlarýn tanýnmasý, taný konulduktan sonra da tedavinin multidisip-liner olarak düzenlenmesi, progresyonu yavaþlatabilir. Tedavi aðrý ve dizestezi gibi semptomlarý gidermeye yönelik düzenlenmeli ve seçilmiþ olgularda rizotomi, kordotomi, eksploratif cerrahi gibi invaziv yöntemlerin de uygulanabileceði unutulmamalýdýr.

Brachial plexus is the majör neurai structure responsible for the motor and neural innervation of upper extremity. More than half of brachial plexopathies develop after trauma. Radiation plexopathy, primary or metastatic lung cancer and metastatic breast carcinoma comprimise 75% of nontraumatic causes. Freçuency of symptomatic brachial plexopathy development follovving treatment of breast carcinoma is reported to be 1.8-4.9%. Ýn tis paper vve present radiation induced plexopathy, second axillary primary tumor induced plexopathy, metastatic plexopathy in four breast carcinoma patients. Brachial plexopathy can develop due to differ-ent mechanisms in breast carcinoma patients. Whatever the cause, the symptoms are resistant and Progressive. Multidisciplinary therapeutic approach may slow down progression. Treatment should aim to alleviate syptoms like pain and dysesthesia. Interven-tional treatment options like explorative surgery, rizotomy, cordotomy, can be applied in selected cases.

Över metastazý, en sýk genital organlardan ardýndan sýrayla gastrointestinal sistem ve meme karsinomundan gerçekleþir. Bu yazýda, meme kanseri nedeniyle adjuvan tedavilerini aldýktan sonra adjuvan anastrazol tedavisi altýnda takip edilirken, yedi yýl sonra izole över metastazý saptanan nüks meme kanseri olgusu sunuldu. Hasta sað alt karýn aðrýsý ile baþvurdu. Yapýlan radyolojik incelemelerde uterus içerisinde miyoma uteri ile uyumlu kitle saptandý. Hastaya total abdominal histerektomi ve bilateral salpingooferektomi uygulandý. Histopatolojik incelemede sað överde karsinom infiltrasyonu saptandý. Alýnan dokularýn immünhistokimyasal (ÝHK) incelemesinde, tümör hücrelerinde sitokeratin (CK) 7 ile ve gross cyctic disease fluid protein (GCDFP-15) ile yaygýn ve kuvvetli pozitiflik saptandý. Morfolojik, ÝHK ve klinik bulgular eþliðinde hastaya invaziv duktal karsinomun över metastazý tanýsý konuldu. Postoperatif dört kür kemoterapi uygulanan hasta 21. ayýnda halen hormonoterapi altýnda hastalýksýz olarak izlenmektedir. Meme kanserli hastalarda överlerde ya da pelvisde kitle saptandýðýnda, primer över kanseri olabileceði gibi meme kanserine baðlý över metastazý olabileceði de akýlda tutulmalýdýr.

Ovarian metastases originate from mostly genital organ, aftervvards gastrointestinal tract and breast carcinoma, respectively. Ýn this report, we present a case of recurrent breast cancer who vvas diagnosed vvith isolated ovarian metastases seven years after the diagnosis of breast cancer and had treated vvith adjuvant chemotherapy and vvere followed-up under anastrozole treatment. She vvas presented vvith abdominal pain at the right lovver side. Radiological examinations revealed a mass vvhich vvas similar to uterine leiomyoma in the uterus. A total hysterectomy vvith bilateral salpingo-oopherectomy vvas performed. Histopathologic examination of specimen revealed carcinoma infiltration of the right ovary. Ýn immunohistochemical staining the diffuse and strong positivity vvith cytokeratin (CK) 7 and gross cyctic disease fluid protein (GCDFP-15) vvere detected. The diagnosis of invasive ductal breast carcinoma to the right ovary vvas made by morphological, IHC and clinical findings. She vvas received four cycles chemotherapy, postoperatively. The patient vvas follovved-up vvithout relapse vvithin 21 months under hormonotherapy. Ýn patients vvith breast cancer, when a mass is detected in ovaries or pelvic region, not only primary ovarian cancer, but metastatic breast carcinoma to ovaries should be kept in mind.