XQuick Search
The Effect of Chemotherapy in Patients with Node-Negative pT1c Breast Cancer
Utku Oflazoğlu1, Halil Taşkaynatan1, Ümit Olcun Ünal2, Umut Varol1, Ahmet Alacacıoğlu1, Yüksel Kuçukzeybek1, Tarık Salman1, Yaşar Yıldız1, Mustafa Oktay Tarhan31Department Of Medical Oncology, Izmir Katip Celebi University Ataturk Training And Resarch Hospital, Izmir, Turkey2Department of Oncology, Izmir Training and Resarch Hospital, Izmir, Turkey
3Department Of Medical Oncology, Institute Of Oncology, Dokuzeylul University, Izmir, Turkey
INTRODUCTION: A subgroup of pT1cN0M0 breast cancer carries a high potential of relapse, and thus may require adjuvant chemotherapy. In this study, we aimed to identify the efficacy of adjuvant chemotherapy in patients with pT1cN0Mo breast cancer and the factors that may be prognostic prognostic factors
METHODS: Retrospective analysis of all patients with pT1c breast cancer, who underwent surgery from 1990 to 2013 at two centers. AC was partially standardized. (doxorubicin plus cyclophosphamide with or without taxan or 5-fluorouracil plus doxorubicin plus cyclophosphamide). Chi-square and Mann-Whitney U tests were used in the analysis of data. Statistical significance was accepted as p <0.05.
RESULTS: Two hundred and eighteen female patients only with T1cNoMo breast cancer met the eligibility criteria for this study. Despite the low incidence rate in our study, we identified 2 groups in which adjuvant chemotherapy was effective in univariate analysis. These groups were Her2 negative (p: 0.045) and Grade 2 (p: 0.033) groups. In multivariate analysis, HER-2 status and progesterone status were independent prognostic factors.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our findings imply that PR and HER-2 statuses had prognostic significance and adjuvant chemotherapy may offer adisease free survival advantage in some subgroups of T1c tumors. New prognostic and predictive tests are needed to better individualize the therapy and confine the systemic treatment.
Lenf Nodu Negatif pT1c Meme Kanserli Hastalarda Kemoterapinin Etkisi
Utku Oflazoğlu1, Halil Taşkaynatan1, Ümit Olcun Ünal2, Umut Varol1, Ahmet Alacacıoğlu1, Yüksel Kuçukzeybek1, Tarık Salman1, Yaşar Yıldız1, Mustafa Oktay Tarhan31İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Onkoloji Kliniği, İzmir, Türkiye2İzmir Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Onkoloji Kliniği, İzmir, Türkiye
3İzmir 9 Eylül Üniversitesi, Onkoloji Enstitüsü, İzmir, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: PT1cN0M0 meme kanserili hastaların bazı alt grupları, yüksek bir relaps potansiyeli taşır ve bu nedenle adjuvan kemoterapi verilmesini gerektirebilir. Biz bu çalışmada, pT1cN0Mo meme kanserli hastalarda adjuvan kemoterapinin etkinliğini ve prognostik önemi olabilecek faktörleri tanımlamayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamıza iki merkezden 1990-2013 tarihleri arasında opere edilmiş pT1cN0M0 meme kanserli kadın hastalar alındı. Adjuvan kemoterapi kısmen standardize edildi. ( doksorubisin ve siklofosfamid kombinasyonuna ilabe taksan eklendi yada eklenmedi veya 5-florourasil, doksorubisin, siklofosfamid kombinasyonu uygulandı). Datanın analizinde Chi-Square ve Mann-Whitney U Testleri kullanıldı. İstatiksel anlamlılık p<0.05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: Sadece T1cNoMo meme kanseri olan iki yüz on sekiz bayan hasta bu çalışma için alım kriterlerini karşıladı. Çalışmamızda düşük olay oranı olmasına rağmen tek değişkenli analizde adjuvan kemoterapinin etkili olduğu 2 grup belirledik. Bu gruplar Her2 negatif(p: 0.045) ve Grade 2(p: 0.033) gruplarıydı. Çok değişkenli analizde,Her2 durumu ve progesteron durumu bağımsız prognoz faktörlör olarak saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bulgularımız, PR ve HER-2 durumlarının prognostik öneme sahip olduğunu ve adjuvan kemoterapinin bazı T1c tümör alt gruplarında hastalıksız sağkalım avantajı sağlayabileceğini göstermiştir. Tedaviyi daha iyi bireyselleştirmek ve sistemik tedaviyi sınırlamak için daha fazla yeni prognostik ve prediktif testlere ihtiyaç vardır.
Corresponding Author: Utku Oflazoğlu, Türkiye
Manuscript Language: English