Advanced age in non-metastatic prostate cancer: does it matter on the oncological outcomes?

INTRODUCTION: We evaluated the effect of advanced age on oncological outcomes after radical prostatectomy (RP) in non-metastatic prostate cancer (PCa) patients.
METHODS: Totally 593 patients’ data was retrospectively evaluated. All patients were divided into two groups: <70 (n=454) and ≥70 (n=139) years of age. Demographic, pathological and post-operative oncological outcomes were compared between these two groups. The primary endpoint was to evaluate the effect of advance age on biochemical recurrence free survival (BRFS) and overall survival (OS). Logistic regression analysis was performed to predict BRFS and OS. Kaplan-Meier pilots are provided for BRFS and OS up to ten years.
RESULTS: The OS rates were 85.2% vs. 64%, and 67.2% vs. 23.7% in comparing the younger group to the older group at the 5th, and 10th year of follow-ups, respectively (p < 0.001 for the both comparisons). The BRFS rates were 83.9% vs. 80.9%, and 85.2% vs. 39.4% when comparing the younger group to the older group at the 5th, and 10th year of follow-ups, respectively (p = 0.29, and p < 0.001, respectively). Factors of a Gleason score higher than 7 on radical prostatectomy, seminal vesicle invasion, and advanced stage were found to be significant factors affecting BRFS, in univariate analysis. In the multivariate analysis, it denoted advanced pathological stage (T3) and high Gleason score (≥8) as prognostic factors affecting BRFS. OS was found to be worse in the older patients’ group and age was found as a primary factor in prediction of OS.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There is no relationship between advanced age and oncological outcomes after RP in non-metastatic PCa patients.

Metastatik olmayan prostat kanserinde ileri yaþ onkolojik sonuçlarý etkilemekte midir?

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzda radikal prostatektomi (RP) yapýlmýþ, metastatik olmayan prostat kanseri hastalarýnda ileri yaþýn onkolojik sonuçlara etkisini araþtýrmak amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplamda 593 hastanýn verileri geriye dönük incelendi. Hastalar 70 yaþ altý (n=454) ile 70 yaþ ve üzeri (n=139) olarak iki gruba ayrýldý. Demografik, patolojik ve cerrahi sonrasý onkolojik sonuçlar iki grup arasýnda karþýlaþtýrýldý. Birincil hedef nokta olarak ileri yaþýn biyokimyasal nüks olmaksýzýn sað kalým (BNOS) ve genel sað kalým (GS) üzerine etkisi deðerlendirildi. BNOS ve GS üzerine etki eden faktörlerin deðerlendirilmesi için lojistik regresyon analizi yapýldý. 10 yýllýk takiplerde BNOS ve GS oranlarýný gösteren Kaplan-Meier eðrileri oluþturuldu.
BULGULAR: GS oranlarý sýrasýyla 5 ve 10 yýllýk takiplerde daha genç yaþtaki hasta grubu ile ileri yaþtaki hasta grubu karþýlaþtýrýldýðýnda %85.2’ye karþý %64 ve %67.2’ye karþý %23.7 olarak bulundu (her iki karþýlaþtýrma için de p < 0.001). BNOS oranlarý sýrasýyla 5 ve 10 yýllýk takiplerde daha genç yaþtaki hasta grubu ile ileri yaþtaki hasta grubu karþýlaþtýrýldýðýnda %83.9’a karþý 80.9% ve %85.2’ye karþý %39.4 olarak bulundu (sýrasýyla p = 0.29, and p < 0.001). RP sonucundaki Gleason skorunun 7 ve üzerinde olmasý, seminal vezikül invazyonu ve ileri evre hastalýk BNOS üzerine etkin faktörler olarak bulundu. Çok deðiþkenli analizde ise ileri patolojik evre (pT3) ve yüksek Gleason skoru (8 ve üzeri) BNOS üzerine etkili faktörler olarak bulundu. Genel sað kalým ileri yaþtaki hastalarý içeren grupta daha düþük bulundu ve yaþ GS üzerine etkin birincil faktör olarak saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Metastaz yapmamýþ prostat kanseri hastalarýnda radikal prostatektomi sonrasý onkolojik sonuçlar üzerine ileri yaþýn bir etkisi görülmemiþtir.